ŚCIANY TRÓJWARSTWOWE.

W ścianach wznoszonych w tej technologi izolacja termiczna znajduje się w środku, pomiędzy warstwą nośną (wewnętrzną) a elewacją (zewnętrzną).

Zazwyczaj warstwa ocieplenia ma grubość 14 - 16 cm. Wykonuje się ją z wełny mineralnej lub styropianu. Materiały te różnią się odpornością na zawilgocenie oraz sposobem montażu. Wełna mineralna wymaga ochrony przed zawilgoceniem - jej stosowanie narzuca wiec konieczność zapewnienia skutecznej wentylacji wnętrza ściany (utworzenia 3 - 4 cm szczeliny wentylacyjnej między wełną a elewacją).
Wybór nienasiąkliwego styropianu umożliwia budowę ścian bez szczeliny powietrznej.
W ścianach tych bardzo ważne jest dobre połączenie różnych warstw.
 Warstwa zewnętrzna nie jest zbyt sztywna, dlatego musi być trwale połączona z warstwą wewnętrzną. Najlepiej stosować do tego systemowe kotwy ze stali nierdzewnej, które będą umożliwiać ruchy elewacji pod wpływem zmian temperatury. Kotwy - wykonane z niezbyt grubych prętów - powinny mieć taką długość, aby można było je osadzić na głębokość co najmniej 5 cm w każdej z warstw. Obliczeniem potrzebnej liczby kotew zawsze powinien się zająć konstruktor. W praktyce jest to na ogół 5 kotew na 1 m2 ściany. Wzdłuż wszystkich krawędzi elewacji (np. wokół otworów okiennych) musi ich być więcej.

WYKONANIE.
Ściany dwuwarstwowe wznosi się jedno - lub dwuetapowo. Wybór danego sposobu murowania zależy wyłącznie od decyzji wykonawcy. Przyjęło się uważać, że jeśli ściany będą ocieplane styropianem, buduje się jednoetapowo, jeśli wełną dwuetapowo. Nie jest to jednak regułą. Zazwyczaj nie ma żadnych wytycznych czy przeciwwskazań narzucających jedno z tych rozwiązań.
Niska nasiąkliwość styropianu umożliwia jednoetapowy sposób budowy, bez obawy o obniżenie jego właściwości cieplnych w wyniku zawilgocenia.
Przy izolacji z wełny mineralnej polecanym rozwiązaniem jest budowa rozłożona na dwa etapy - czyli układa się ocieplenie i stawia warstwę osłonową dopiero wówczas, gdy dom znajduje się już w stanie surowym otwartym, czyli pod dachem. Dach pozwoli ochronić wełnę przed zawilgoceniem podczas budowy.
Najczęściej kotwy są wkładane w spoinę już w czasie wznoszenia murów. Jeżeli okaże się, że spoiny w ścianie nośnej i osłonowej nie występują na tej samej wysokości, kotwy trzeba będzie wyginać - ze spadkiem na zewnątrz. Na kotwy należy zakładać krążki z tworzywa sztucznego, które dociskają warstwy termoizolacji. Dzięki znajdującym się w nich kapinosom woda skraplająca się na zimnym metalu, ścieka w dół szczeliny wentylacyjne, a nie przemieszcza się wzdłuż kotew i nie zawilgaca izolacji.

MOSTKI TERMICZNE.
Potencjalnym mostkiem termicznym w ścianach trójwarstwowych są nadproża. Ich wykonanie jest skomplikowane, ponieważ są one z zasady podwójne : jedno nadproże (zazwyczaj monolityczne) trzeba wykonać w warstwie nośnej, a drugie - w elewacyjnej. Najlepiej, jeśli oba nadproża, połączone konstrukcyjnie, przedzielone są warstwą izolacji termicznej takiej samej grubości jak w ścianie.
Jeśli elewacja będzie wykończona tynkiem, nadproże w warstwie zewnętrznej może być żelbetonowe. Trzeba jednak wiedzieć, że żelbet ma inną odkształcalność termiczną niż materiał, z którego wykonano ścianę. Pod wpływem zmian temperatury na tynku mogą pojawić się rysy. Dlatego dobrze jest wykonać nadproże zewnętrzne z takiego samego materiału jak ściany elewacyjne, np. z cegieł klinkierowych lub silikatowych.

MIEJSCE W DOMU.

NA GŁÓWNĄ DWUOSOBOWĄ SYPIALNIĘ PRZEZNACZAMY MOŻLIWIE DUŻY, KSZTAŁTNY POKÓJ o powierzchni co najmniej 15-16 m2, a licząc razem z miejscem na garderobę czy szafy - około 20 m2. Ważna jest również wysokość pomieszczenia, bo wiszący nisko nad głową sufit może przytłaczać użytkowników i odbierać wnętrzu  ,, oddech ".

DOM PIĘTROWY.
Dwie kondygnacje zapewniają prosty, niemal automatyczny podział na część dzienną oraz prywatną, między którymi barierę tworzą schody na piętro lub poddasze.
Sypialnie w piętrowym domu o pełnych kondygnacjach nie mają praktycznie żadnych mankamentów - są wygodne i łatwe do zaaranżowania.W zdecydowanie popularniejszych domach z użytkowym poddaszem, na kondygnacji mamy wnętrza, których wysokość częściowo ograniczają skosy dachu. To, jaka część powierzchni piętra nadaje się do wykorzystania, zależy od bryły budynku i kształtu dachu. Jeśli jego połacie schodzą niemal do poziomu stropu, będzie znacznie mniej miejsca na ustawienie łóżka i mebli, a także na poruszenie się w pomieszczeniu, nią w podobnych pokojach z płaskim sufitem.
Na poddaszu szczególnie ważna jest sprawna wentylacja. Najmniej skuteczna będzie grawitacyjna (w takiej instalacji na poddaszu osobne kanały powinny mieć również pokoje), działająca sprawnie tylko w określonych warunkach atmosferycznych. Od kaprysów pogody uwalnia wentylacja mechaniczna z odzyskiem ciepła, a spragnieni luksusu mogą rozważyć klimatyzowane wnętrza.

DOM PARTEROWY.
W jednokondygnacyjnym domu wyzwaniem jest skuteczne strefowanie przestrzeni. Pomieszczenia prywatne od ogólnodostępnych trudno dostatecznie odseparować. zyskujemy za to możliwość połączenia z ogrodem praktycznie każdego z prywatnych wnętrz. Lokatorzy pokoju sypialnego z przeszklonymi drzwiami tarasowymi na poziomie murawy mogą sami ustalać zasady i częstotliwości kontaktów z naturą - jeden z tego zrezygnuje, bo okaże się, że woli zwykłe okno dające poczucie bezpieczeństwa, inny w krótkim czasie nie b ędzie umiał żyć bez wychodzenia na trawnik czy taras.

SYPIALNIA RODZICÓW.

We współczesnych domach sypialnia dla rodziców wcale nie musi być duża, ale powinna być komfortowa. Niezbędne więc jest uwzględnienie w tym samym pomieszczeniu lub jego bezpośrednim sąsiedztwie odpowiednio obszernej garderoby i osobnej łazienki.

Zanika zwyczaj budowania domów na wyrost., z myślą o dzieciach i wnukach, które zwykle wolą żyć na własny rachunek.W takiej sytuacji podczas projektowania domu można, a nawet wypada, pozbyć sie skrupułów i zadbać o siebie. Dlatego coraz chętniej wyróżniamy w domu - wzorem innych nacji - główną sypialnie, czyli pokój przeznaczony dla właścicieli i podkreślający ich szczególny status. 

Aby zregenerować się fizycznie i psychicznie, potrzebujemy ciszy i odosobnienia. Jako zapracowani i zestresowani rodzice zasługujemy na specjalne względy!. O wystroju sypialni najlepiej zdecydujmy wspólnie, by partner nie był zaskoczony nietypowymi rozwiązaniami.

Zanim powstanie projekt, warto się zastanowić nad swoimi upodobaniami i potrzebami . Pomyślmy więc, czy lepiej czujemy się w przytulnym, małym wnętrzu, czy potrzebujemy przestrzeni? Ile czasu spędzamy w sypialni, czy poza spaniem lubimy tam czytać, pracować, zajmować się jakimś hobby? Późno zaczynamy czy kończymy dzień? Bliżej nam do ,,sów" czy do ,, skowronków"? Śpimy lekko i byle szelest może nas obudzić, czy zasypiamy głęboko i nie przeszkadzają nam żadne domowe hałasy?

Należy to wziąć pod uwagę, jak duży dom planujemy. Wielkość pomieszczeń odnosi się zwykle do skali domu - np; 16-metrowa sypialnia w budynku o powierzchni 100 m2 jest przestronnym pomieszczeniem, niewiele mniejszym od salonu, a w 400-metrowej rezydencji to zaledwie skromny pokoik.

MATERIAŁY - WANNY, BRODZIKI

Najpopularniejsze materiały, z których produkuje się wanny i brodziki, to akryl, stal emaliowana, konglomerat.

AKRYL - jest ciepły w dotyku i łatwo go utrzymać w czystości (może mieć powłokę antybakteryjną), ale nie wolno stosować preparatów szorujących, które mogą spowodować jego zmatowienie lub powstanie rys.
Dno akrylowych wanien i brodzików wzmacniane jest od spodu płytami wiórowymi, pokrytymi mieszanką włókna szklanego i żywicy, co zabezpiecza je skutecznie przed wilgocią.

# STAL EMALIOWANA > wyróżnia się dużą odpornością na zarysowania, szorowanie i odbarwieni, ale nie na urządzenia (niewielkie uszkodzenia powierzchni można naprawić samodzielnie emaliami chemoutwardzalnymi). Wanny i brodziki ze stali, tak jak akrylowe, można pokrywać powłokami ułatwiającymi spływanie wody, a więc i ich czyszczenie. Wadą tego materiału jest jego chłodna powierzchnia oraz hałas, jaki wanny wydają podczas napełniania ich wodą. Można jednak temu zaradzić, umieszczając wannę lub brodzik w specjalnych styropianowych nośnikach, które wytłumią uderzenia wody.

KONGLOMERAT.> (mieszanka różnych tworzyw sztucznych i żywic ) charakteryzuje się wysoka odpornością na środki chemiczne oraz uszkodzenia mechaniczne. Z tego materiału można uzyskać w zasadzie modele o dowolnym kształcie, dlatego jest on polecany, gdy chcemy zamówić wannę lub brodzik według własnego pomysłu.
Ścianki kabiny prysznicowej wykonuje się zazwyczaj ze szkła hartowanego. Jest ono bezpieczne w użytkowaniu, gdyż w razie stłuczenia rozpada się na kawałki o nieostrych krawędziach. W tańszych modelach kabin ścianki wytwarzane są z tworzywa sztucznego - najczęściej polistyrenu.

ZMIANA URZĄDZEŃ W CZASIE REMONTU.

Podczas większego remontu łazienki bez kłopotu zastąpimy wysłużoną wannę nowym urządzeniem lub zamienimy ją na kabinę. Analogicznie możemy postąpić z natryskiem. Warto przy tym skorzystać doświadczonego instalatora.

Zamiast wanny - kabina.> Zanim rozpoczniemy jakiekolwiek prace, sprawdźmy, czy wybrany przez nas model natrysku nie okaże się za wysoki. Dotyczy to zwłaszcza kabin z głębokimi brodzikami (niektóre mają nawet 36 cm wysokości). Po za tym niektóre rodzaje kabin, np; walk-in (otwarta, bez drzwi powstaje przez wydzielenie przestrzeni przegrodami szklanymi) zajmują niewiele mniej miejsca niż tradycyjna wanna.
Jeśli decydujemy się na gotowy zestaw, najbezpieczniej jest kupić brodzik i kabinę z tej samej serii wzorniczej. Dzięki temu, że są one do siebie dopasowane, gwarantuje to nam nieskomplikowany montaż i szczelność wszystkich połączeń. Co istotne, niektórzy producenci proponują do jednej kabiny kilka opcji brodzików, które różnią się między sobą wysokością, kolorem i wzornictwem.
Można też zamówić kabinę z brodzikiem dostosowaną do naszych potrzeb. Takie rozwiązanie jest znacznie droższe (wiąże się z dłuższym okresem oczekiwania), ale umożliwia  np; zagospodarowanie w pomieszczeniu nietypowej wnęki lub montaż kabiny w łazience na poddaszu, kiedy trzeba dopasować jej ścianki do kąta nachylenia dachu.
Podczas zmiany wanny na natrysk nie obejdzie się bez przeróbek instalacji kanalizacyjnej oraz cieplnej i zimnej wody. Z montażem rur z tworzywa sztucznego doprowadzającymi wodę do baterii prysznicowej (umieszczonej na odpowiedniej wysokości) nie ma kłopotu, gdyż mają one niewielką średnicę - 15 mm.
Inaczej jest z odpływem zużytej wody z brodzika. Wykonuje sę go za pomocą przewodu kanalizacyjnego o średnicy 50 mm, ułożonego ze spadkiem minimum 2,5%. Należy jednak przewidzieć miejsce na syfon odpływowy, na który trzeba przeznaczyć około 85 mm przestrzeni pod brodzikiem.
Jeśli wybierzemy płaski brodzik, wówczas na parterze, w miejscu jego montażu, trzeba będzie rozkuć podłogę oraz zrobić gniazdo pod syfon. Na piętrze, tam gdzie planujemy ustawić brodzik, wykonujemy wgłębienie w stropie (koniecznie za zgodą konstruktora). Innym rozwiązaniem jest podniesienie na części poziomu podłogi.
Uwaga! > Do płaskich brodzików zaleca się zestaw odpływowy z syfonem czyszczonym od góry. Lepszy też będzie syfon o większej średnicy, czyli 90, a nie 52 mm, aby nie dochodziło do przelewania wody przez krawędź brodzika.

ZAMIAST KABINY - WANNA.
Przy takiej zmianie należy najpierw sprawdzić,czy wanna,  która nam się podoba, zmieści się w naszej łazience. Nie mniej ważne jest to, czy w nowej aranżacji pomieszczenia będziemy mieli zapewniony wygodny dostęp nie tylko do niej, ale także do pozostałych urządzeń znajdujących się w łazience (umywalki, miski ustępowej, ewentualnie bidetu).
Konieczne też będzie przeniesienie przyłączy instalacji wodno - kanalizacyjnej. W tej sytuacji zazwyczaj obniża się wysokość montażu baterii lub montuje ja na rancie wanny. Odpływ wody do kanalizacji znajduje się zwykle dalej od ściany niż w kabinie, zwłaszcza gdy wanna ma korek pośrodku jej dna. Należy też pamiętać o zachowaniu odpowiedniego spadku rury kanalizacyjnej, aby umożliwić swobodny dopływ wody.

KABINA PRYSZNICOWA - ZALETY I WADY.

Kabina umożliwia wzięcie szybkiego natrysku. To ważny argument, gdy rano spieszymy się do pracy lub szkoły, a także wieczorem, gdy przed łazienką ustawia się rodzinka, aby umyć się przed snem.

szybsza kąpiel oznacza też oszczędność wody. Przyjmuje się, że korzystając ze standardowej kabiny (bez zamontowanych w niej np, dysz montażowych lub specjalnych paneli prysznicowych), zużywamy około 1/3 wody mniej niż podczas kąpieli w wannie.

Kolejną zaletą kabiny jest łatwość wychodzenia z niej, szczególnie wtedy,  gdy zamontujemy płytki brodzik.

W kabinie można również zainstalować dodatkowe elementy (np; uchwyty lub siedzisko przykręcane do ściany), które umożliwiają  wygodne oraz bezpieczne korzystanie z prysznica osobom starszym lub mającym problem z poruszaniem się. 

Zwolennicy kabiny prysznicowej podkreślają również, że korzystanie z niej jest bardziej higieniczne niż z wanny, gdyż woda po umyciu spływa od razu do kanalizacji.

Jeśli zdecydujemy się na montaż natrysku, to najczęściej wiąże się to z zakupem dwóch urządzeń - kabiny i brodzika, co oznacza większy wydatek niż kupno samej wanny.

Utrzymanie kabiny w czystości zajmuje też więcej czasu niż wanny. Trzeba bowiem nie tylko umyć brodzik ale też ścianki kabiny.

Ponadto nie każdy natrysk będziemy mogli zainstalować w naszej łazience. Niektóre wymagają zaplanowania w trakcie budowy (kabiny z płytkami brodzikami lub bez nich), ze względu na konieczność odpowiedniego poprowadzenia kanalizacji. Mogą więc być one brane pod uwagę w nowo budowanych domach lub przy okazji większych remontów w budynkach już użytkowych.

ZALETY WANNY I JEJ WADY.

Jednym z najważniejszych atutów wanny jest jej uniwersalność. W ciepłej wodzie z pianą możemy położyć się i odpocząć po ciężkim dniu, bądź ogrzać się po mroźnym spacerze lub poczytać książkę.

W wannie przygotujemy też relaksującą kąpiel przy blasku świec, jeśli wybierzemy model z hydromasażem (wodnym, powietrznym, wodno - powietrznym), poczujemy się prawie jak w jacuzzi.
Wanna to również doskonałe rozwiązanie w rodzinie z małymi dziećmi. Bez przeszkód i bez obijania łokci o kabinę, możemy je wówczas wykąpać w odpowiedniej ilości wody oraz uczestniczyć w ich zabawach.
Wanny też (z wyłączeniem akrylowych) są nie ocenione, gdy w domu mamy zwierzęta, a zwłaszcza psy. Ich wysokie brzegi ochronią łazienkę przed zachlapaniem.
Producenci zapewniają szeroki wybór wzorów i kształtów wanien - począwszy od tradycyjnych prostokątnych, poprzez asymetryczne, owalne, narożne, aż do wolno stojących. Atrakcyjna wzorniczo i dobrze wkomponowana wanna podnosi walory estetyczne pomieszczenia.
Ale wany mają również wady. Przede wszystkim zajmują więcej miejsca niż kabina, dlatego nie montuje się ich w małych łazienkach. Kąpiel w wannie wiąże się z dość znacznym zużyciem wody.Na przykład przeciętna pojemność wanny prostokątnej o długości 170 cm i szerokości 70 cm wynosi około 150 l . Ponadto podczas dłuższych kąpieli woda w wannie stygnie, więc jej dolewamy i jej zużycie wzrasta (ilość ścieków też) Nie zapomnijmy przy tym, że wchodzenie do wanny i wychodzenie z niej możę być kłopotliwe, szczególnie dla osób starszych lub nie pełnosprawnych.

WANNA CZY KABINA

Chociaż częściej wybierane są kabiny niż wanny, na pytanie która z nich jest lepsza nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Wiele zależy od naszych upodobań, stylu życia oraz miejsca w łazience.

Jeszcze na początku ubiegłego wieku własna łazienka była synonimem luksusu. Jednak wraz ze wzrostem poziomu życia i zwiększającą się dbałością o higienę, pomieszczenie to znajduje się obecnie w każdym domu. Na jego urządzenie wydajemy spore kwoty.Często wtedy stajemy przed dylematem, co lepiej wybrać wannę czy kabinę prysznicową. Niektórzy domownicy nie wyobrażają sobie chwili relaksu bez możliwości poleżenia w wannie, inni bardziej cenią sobie ekonomiczniejszy i orzeźwiający prysznic.
Gdyby jednak przyjrzeć się wynikom sprzedaży, tp znacznie częściej wybieranym urządzeniem jest kabina. Wynika to zapewne z coraz szybszego tempa życia oraz chęci obniżenia opłat za wodę.
Jeśli mamy w domu więcej łazienek, to w jednej możemy zamontować wannę, a w drugiej  - prysznic. W dużym pomieszczeniu zwykle jest miejsce na oba urządzenia. Możemy też zamontować parawan na wannie, dzięki czemu weźmiemy w niej długą kąpiel albo szybki prysznic.

MOSTKI TERMICZNE.

O skuteczności grubej warstwy izolacji termicznej ścian dwuwarstwowych w dużej mierze decyduje staranność, z jaką ułoży się ją w tych wszystkich miejscach, w których mogą powstać mostki cieplne.

# Wokół okien. > Najsłabszym miejscem jest styk ościeżnicy okna z ościeżem. Dlatego obecnie zaleca się stosowanie ciepłego montażu okien. Jednak największa do zaizolowania przestrzeń znajduje się pod parapetem. Straty ciepła da się zmniejszyć, stosując specjalną kształtkę ze styropianu, zwaną przez producentów blokiem pod parapetowym lub ciepłym parapetem. Jej wykorzystanie znacznie ułatwia właściwą izolację termiczną miejsca pod parapetami - wewnętrznym i zewnętrznym.
Gdy okna zostały zamontowane bez takiej kształtki, trzeba przestrzeń pod oknem wypełnić pianką montażową, styropianem lub wełną mineralną.

# Mocowanie ocieplenia. >Płyty termoizolacyjne należy przyklejać do muru na styk tak, pomiędzy nimi nie było szczelin. Gdy jednak ubytki powstaną i mają powyżej 3 mm, uzupełnia się je tym samym materiałem, z którego wykonane jest ocieplenie ścian ; szczeliny mniejsze niż 3 mm wypełnia się pianką o niskim stopniu rozprężenia. Ubytków pomiędzy płytami nie można uzupełniać klejem, gdyż będzie on stanowił mostek termiczny.

# Nadproża.> Podobnie jak wieniec stropowy są ocieplane razem ze ścianą warstwą styropianu lub wełny mineralnej.

# Wieniec stropowy. >W ścianach dwuwarstwowych wieniec, czyli belka żelbetonowa, ma szerokość muru nośnego. Nietrudno jest go dobrze ocieplić. Jest on, tak samo jak ściany, izolowany od zewnątrz warstwą wełny mineralnej  lub styropianu. Jeśli ściany są wykonane z ciepłych materiałów, dla wyrównania współczynnika przewodzenia ciepła, wieniec stropowy warto dodatkowo ocieplić. Wymaga to zmniejszenia o kilka centymetrów jego szerokości, ale nie ma wpływu na wytrzymałość wieńca.

# Styk ściany szczytowej z połacią dachu .> Na wyrównanych skosach ścian szczytowych należy ułożyć izolację o grubości takiej samej, jak ocieplenie poddasza. Aby było to możliwe, górna powierzchnia ściany szczytowej powinna znaleźć się na poziomie dolnej płaszczyzny krokwi. Wtedy pomiędzy wierzchem ściany a membraną dachową (lub deskowaniem) zostanie wystarczająco dużo miejsca na ocieplenie. Najlepiej wykonać je z wełny mineralnej, w trakcie układania izolacji poddasza  (po zakończeniu krycia dachu i ocieplenia ścian zewnętrznych). Czasem stosuje się też styropian, układając go na skosach przed rozpoczęciem krycia dachu.

#Ściany kolankowe. > Te niskie ścianki na poddaszu które są przedłużeniem ścian parteru lub piętra. Na nich układa się murłaty, na których oparte zostaną krokwie. Ściany kolankowe ociepla się je razem ze ścianami zewnętrznymi. Bardzo ważne jest, by izolacja wystawała ponad górną powierzchnie murłaty .

# Balkony. > W domach ze ścianami dwuwarstwowymi zwykle maja one konstrukcje wspornikową.
Oznacza to, że płyta balkonowa opiera się na ścianie nośnej domu i przechodzi przez warstwę ocieplającą ściany. Trudno to miejsce dobrze zaizolować. Ucieczkę ciepła wzdłuż linii osadzenia płyty najskuteczniej ograniczy zastosowanie specjalnych łączników z wkładką termiczną. Innym sposobem jest ocieplenie płyty balkonu od góry do dołu.

Ściany dwuwarstwowe.

Izolację termiczną ścian dwuwarstwowych można wykonać ze styropianu lub z wełny mineralnej. Decydując się na konkretny produkt, warto zwrócić uwagę na współczynnik przewodzenia ciepła . Im jest on niższy, tym lepiej materiał chroni przed ucieczką ciepła. Jeśli wybierzemy produkt o lepszym współczynniku , będziemy mogli wykonać cieńszą warstwę izolacji lub lepiej ocieplić dom.

GRUBOŚĆ IZOLACJI TERMICZNEJ. 
Jest  podana w projekcie. Zwykle jest dobrana tak, by współczynnik przenikania ciepła U ściany nie przekroczył zgodnie z przepisami 0,3W/(m2K).
Aby mieć cieplejszą ścianie, warto dodać kilka centymetrów ocieplenia. Trzeba jednak wiedzieć, że w ścianie z bardzo grubą warstwą ocieplenia trudniej będzie osadzić okna (do montażu potrzebne będą specjalne rozwiązania, np; drogie wysięgniki), można mieć też problemy ze znalezieniem kołków o odpowiedniej długości. Dlatego producenci systemów ociepleń zalecają, by maksymalna grubość ocieplenia wynosiła 20 cm.

SYSTEM OCIEPLANIA.
Ocieplenie domu można wykonać na mokro lub sucho!
#Metoda lekka mokra. > Inaczej ETICS albo BSO (bezspoinowy system ociepleń). Oprócz materiału termoizolacyjnego ( który często kupuje się oddzielnie), najważniejsze elementy systemu ociepleń ETICS to zaprawa klejowa, zaprawa zbrojąca (zatapia się w niej siatkę zbrojeniową) i tynk cienkowarstwowy. W skład systemu wchodzą również kołki (z tworzywa sztucznego dla styropianu, z trzpieniem metalowym - dla wełny mineralnej) i listwy montażowe : czasem też preparaty do gruntowania i farby. Zakup systemu gwarantuje że wszystkie elementy będą do siebie dopasowane. W żadnym razie nie należy stosować przypadkowo dobranych klejów i tynków.
#Metoda lekka sucha. > Przy tym soposobie ocieplenia ścian nie używa się zapraw ani klejów. Ruszt drewniany lub stalowy mocuje się do muru nośnego, a pomiędzy elementami układa się ocieplenie, osłaniając je wiatroizolacją. Na końcu montuje się oblicówkę (drewnianą, winylową lub betonową). Niektórzy producenci okładzin elewacyjnych oferują nie tylko wykończenie elewacji, ale również systemowy ruszt.

WYKONANIE.
Płyty izolacyjne przyklejają si do ściany, zachowując układ mijankowy tak, aby spoiny pionowe płyt  z warstwy pierwszej nie pokrywały się z tymi z warstwy nad nią.
#Metoda lekka mokra. > Na płyty ze styropianu i wełny mineralnej z wyjątkiem lamelowych) klej nanosi się metodą pasmowo - plackową. Jego pasma umieszcza się wzdłuż brzegów płyty, a placki - po środku. Po odciśnięciu na ścianie klej powinien zajmować nie mniej niż 40% powierzchni płyty.
Płyty z wełny mineralnej lamelowej (o układzie włókien prostopadłym do podłoża), powinny być przyklejane do ściany metodą grzebieniową - całą powierzchnie płyty pokrywa klej. Trzeba pamiętać, że połączenie klejowe jest najważniejsze. Kołki pełnią funkcję jedynie pomocniczą, a w niektórych systemach w ogóle są nie potrzebne do pewnych wysokości (dla wełny lamelowej - około 20 m, dla styropianu - 12). Kołki powinno się montować dopiero po pełnym związaniu kleju - inaczej wibracje wiertarek, którymi robi się otwory na łączniki, mogą spowodować znaczne osłabienie kleju.
#Metoda lekka sucha.>W tym sposobie najlepiej wykorzystać płyty z wełny mineralnej laminowane welonem szklanym, który pełni funkcję wiatroizolacji.Chroni wełnę przed zawilgoceniem, usztywnia ją i zabezpiecza przed wywiewaniem ciepła.

Ściany zewnętrzne

Ze względu na znaczną powierzchnię ścian zewnętrznych duży wpływ na wysokość kosztów ogrzewania domu ma ich izolacyjność cieplna.

O ciepłochronności ścian zewnętrznych decyduje ich współczynnik przenikania ciepła U. Obecnie, zgodnie z przepisami, nie powożainien on być większy niż 0,3 W/(m2K). Im jednak będzie on niższy, tym mniej ciepła ucieknie z domu i mniej zapłacimy za energię potrzebną do jego ogrzania. Warto więc zadbać o to, by wartość U była jak najmniejsza.  Wpływ na to maja materiały wykorzystywane do wnoszenia ścian zewnętrznych. Ściany jednowarstwowe buduje się z bloczków lub pustaków o dobrej izolacyjności cieplnej. Takich ścian się nie ociepla ; należy jedynie zadbać o właściwe wykonanie tych miejsc, które mogą stać się mostkami termicznymi. W ścianach dwu - i trójwarstwowych za ograniczenie strat ciepła odpowiada przede wszystkim izolacja termiczna. Dlatego warto by była ona na tyle gruba aby współczynnik U ścian był lepszy niż to określają przepisy.

POZIOMA IZOLACJA PRZECIWWILGOCIOWA.
Stykające się z gruntem części domu - ściany fundamentowe i podłoga na gruncie - są narażone na niszczące działanie wilgoci i wody. To też jedyna droga, przez którą woda z gruntu może - w wyniku podciągania kapilarnego - przenikać do domu. Dlatego zanim zostaną wymurowane ściany parteru, na wierzchu wszystkich ścian fundamentowych (także tych pod kominy) konieczne jest ułożenie poziomej izolacji przeciwwilgociowej.. Aby była ona skuteczna, trzeba zapewnić jej ciągłość przez połączenie z izolacją przeciwwilgociową podłogi na gruncie.O właściwe wykonanie izolacji poziomej trzeba zadbać już na etapie wznoszenia domu. Później jej wymiana będzie bardzo trudna i kosztowna.

ŚCIANY JEDNOWARSTWOWE.
Ścian zewnętrznych wykonanych w tej technologi nie izoluje się termicznie. Dlatego już podczas wznoszenia należy uważać na to, by nie było w nich mostków termicznych, czyli miejsc słabszych pod względem ciepłochronności. Mogą nimi być połączenia bloczków, nadproża i wieńce stropowe.
#Nadproża. > Wykonuje się je z gotowych belek, które maja izolacyjność cieplną zbliżoną do bloczków. Zależnie od wymaganej nośności stosuje się pojedyncze belki, które opiera się na ścianie lub belki zespolone, przeznaczone do murowania warstwą bloczków lub pustaków.
#Wieńce stropowe.> Ich zewnętrzny bok należy ocieplić kilkucentymetrową warstwą styropianu lub wełny mineralnej. Od zewnątrz stosuje się często osłonę z tego samego materiału, z którego wykonuje się ścianę zewnętrzną. Dzięki temu nie ma problemów z tynkowaniem ścian. W ścianach z betonu komórkowego najlepiej do tego wykorzystać systemowe elementy docieplania wieńca.

Okna dachowe - montaż

IZOLACJA CIEPLNA.

Musi znajdować się na całym zewnętrznym obwodzie okna, wypełniając szczelnie przestrzeń miedzy ościeżnicą a elementami dachu (odległość między nimi powinna wynosić 2 - 3 cm).

Coraz częściej inwestorzy stosują specjalne ramy termoizolacyjne. W cienkim profilu ze stali osadzona jest izolacja z trwałej i nienasiąkliwej pianki polietylenowej o niskim współczynniku przewodzenia ciepła  0,045 W/ (mK) Ramę mocuje się przed wstawieniem ościeżnicy okna, ponieważ tylko wtedy będzie ona szczelnie do niej przylegać. To rozwiązanie może poprawić współczynnik przenikania ciepła U dachu nawet o 15%.

IZOLACJA PRZECIWWILGOCIOWA.

Można ją wykonać z foli dachowej, którą przycina się w odpowiedni sposób, a następnie wywija na ościeżnicę okna. Łatwiej szybciej będzie jednak użyć do tego celu specjalnych produktów, sprzedawanych przez producentów okien dachowych. Oferowana przez nich izolacja przeciwwilgociowa wykonana jest z dobrej jakościowo folii wysokoparoprzepuszczalnej (czyli membrany dachowej) i dopasowana rozmiarami do wielkości okna. Łączy się ją z warstwą wstępnego krycia dachu.

RYNIENKA ODWADNIAJĄCA.

Ten element umożliwia odprowadzenie poza obrys okna wody pojawiającej się pod pokryciem dachowym (po zakończeniu montażu rynienka jest niewidoczna).Rynienkę odwadniającą montuje się pod oknem, po 

ułożeniu izolacji  przeciwwilgociowej. By ją właśnie zamocować, konieczne jest w miejscu jej oparcia wycięcie fragmentu kontrłaty. Rynienka - umieszczona pod kątem  - musi bowiem wystawać z obu stron poza ościeżnicę. Wewnątrz rynienki odwadniającej umieszcza się izolację przeciwwilgociową okna, mocuje je specjalnymi klipsami i łączy z folią dachową.

UKSZTAŁTOWANIE FARTUCHA.

Elastyczny fartuch, po włożeniu na pokrycie dachowe, wymaga odpowiedniego uformowania ( jest zrobiony z plastycznego aluminium lub ołowiu ), czasem - też  - przyklejenia paskiem butylu do pokrycia dachowego. Wcześniej trzeba jednak pod oknem ściąć krawędź pokrycia profilowanego (np. dachówek ceramicznych lub cementowych) albo sklepać jego górny brzeg ( np. blachodachówki) . Inaczej pod oknem będzie tworzyć się wgłębienie, w którym może gromadzić się śnieg lub woda.

MONTAŻ KOŁNIERZA USZCZELNIAJĄCEGO.
Stanowi on zestaw rynien, których zadaniem jest odprowadzenie wody opadowej poza obrys okna. Wszystkie jego części są numerowane, co w znacznym stopniu ułatwia montaż poszczególnych elementów. Podczas tych prac nie wolno zapomnieć o tym, by górna i boczne części kołnierza uszczelniającego znalazły się pod pokryciem dachowym, a dolna (elastyczny fartuch aluminiowy lub ołowiany) - na nim.
Trzeba przy tym zachować odpowiednią odległość pomiędzy pokryciem dachowym a oknem po to, aby woda deszczowa nie zalewała go, lecz mogła swobodnie opływać.

WNĘKA WOKÓŁOKIENNA.
Izolację z wełny mineralnej trzeba zabezpieczyć od strony wnętrza folią paroizolacyjną. Szczelnie ułożona folia chroni ocieplenie przed zawilgoceniem napływającą z wnętrza domu parą wodną, a przez to zapobiega pogarszaniu jego właściwości cieplnych. Podobnie jak przy izolacji przeciwwilgociowej, można do tego wykorzystać standardowe materiały. Wygodniej jednak użyć oferowanych przez producentów okien połaciowych gotowych folii paroizolacyjnych, które dopasowane są do rozmiaru montowanego okna.

Okna połaciowe - etap włściwego montażu.

Montaż okien połaciowych najlepiej zlecić profesjonalnej firmie dekarskiej. Warto jednak znać najważniejsze zasady obowiązujące p KOŁNIERZA rzy poszczególnych etapach wstawiania okien dachowych. Czasem bowiem zalecenia producenta są pomijane lub błędnie wykonywane, choć mają istotny wpływ na funkcjonowanie okien.

DOBÓR KOŁNIERZA USZCZELNIAJĄCEGO .

Ten element zapewnia szczelne wbudowanie okien w konstrukcję dachu oraz odprowadzenie z niego wody. Są dwa typy kołnierzy, przeznaczone do pokryć :

płaskich - o grubości do 16 mm (na przykład gontu bitumicznego lub dachówek płaskich) ;

profilowanych - o wysokości profilu do 120 mm (np. dachówek ceramicznych).
Jeśli okna mają być połączone w zestawy, trzeba to wcześniej zaplanować.
Przy zestawieniu okien konieczne jest użycie specjalnych modułów, czyli pojedynczych elementów kołnierza, wstawianych w odpowiednie miejsce.

WYZNACZANIE USYTUOWANIA OKNA.
Podczas ustalanie wysokości, na jakiej zamontowane zostanie okno, trzeba wziąć pod uwagę między innymi ułożenie pokrycia dachowego.
Miejsce na otwór okienny należy wyznaczyć w taki sposób, żeby znalazł się on nad całym szeregiem dachówek lub nad zakładem poziomym łączącym arkusze profilowanego pokrycia.
Oprócz tego, ważna jest odpowiednia głębokość osadzenia ościeżnicy. Producenci ułatwiają wykonawcą to zadanie, umieszczając na niej specjalne rowki. Powinny one pokrywać sie z górną powierzchnią łat.

WSTAWIENIE OŚCIEŻNICY.
Osadzenie okna rozpoczyna się do zamocowania samej ościeżnicy, bez skrzydła okiennego. Do niej przykręca się kątowniki montażowe.
Ościeżnice umieszcza się w przygotowanym wcześniej otworze w dachu, opierając kątowniki na krokwiach, łatach, wymianach, sztywnym poszyciu albo na łatach montażowych. Trzeba przy tym pamiętać, że oblachowanie ościeżnicy musi znaleźć się na zewnątrz, a rowki do mocowania szpalety (czyli gotowego elementu służącego do wykończenia wnęki okiennej) - od strony wnętrza.

KĄTOWNIKI MONTAŻOWE.
Niektórzy producenci mocują je do okna, inni - specjalnie profilują wręby pod łączniki, tak że można je umieścić tylko w dobry sposób. Kątowniki mocuje się najczęściej w narożach ościeżnicy. Następnie umieszcza się je w przygotowanym otworze w dachu, opierając kątowniki na elementach jego konstrukcji.
Przykręcenie po jednym wkręcie w narożnikach umożliwia wypoziomowanie ościeżnicy. Później umieszcza się skrzydło w ościeżnicy i wyrównuje szczeliny między nimi. Dopiero gdy są jednakowe, kątowniki przykręca się na stałe i ponownie demontuje skrzydło okienne.

Elementy okna połaciowego.

Ze względu na miejsce wbudowania, okna połaciowe muszą być bardzo szczelne, tak by nie przepuszczały wody płynącej z dachu. Dlatego - w przeciwieństwie do tych zwykłych, montowanych w ścianach zewnętrznych domu - nie składają się jedynie z ościeżnicy i skrzydła. Okno połaciowe jest to komplet wzajemnie dopasowanych do siebie elementów, które zapewniają mu szczelność i trwałość.

Okna dachowe muszą być szczególnie odporne na warunki atmosferyczne i bezpieczne dla mieszkańców (np: na uderzenia gradu). Dlatego w standardzie oferowane są zestawy szybowe, w których zewnętrzna szyba wykonana jest ze szkła hartowanego. Za dopłatą można mieć także wewnętrzną szybe wzmocnioną folią (bezpieczną). Dodatkowo taki pakiet szybowy lepiej izoluje dźwięki.

Montowanie okien w dachu.

Okna połaćiowe montuje się w Polsce od ponad 20 lat. obecnie to najczęściej stosowany sposób doświetlenia poddasza. Jednak mimo to wciąż zdarzają się błędy przy ich osadzaniu.

Okna dachowe można wstawić w dowolnym momencie budowy - zarówno podczas krycia dachu, jak i wtedy, gdy jest on już gotowy.Między innymi właśnie to przesądza o ich dużej popularności. Jednak w trakcie osadzania okien wciąż popełnia się błędy, które nie zawsze są widoczne na pierwszy rzut oka. Często dają one o sobie znać dopiero po pewnym czasie. 

Takie okna mogą przeciekać (czego dowodem jest mokra plama na obudowie z płyt) lub wnętrze poddasza nadmiernie się wychładza (przy oknie jest zdecydowanie najchłodniej). Nie są temu winni producenci okien, do których często trafiają reklamacje : zwykle zawinił wykonawca. Powinien on przestrzega c instrukcji montażu i zaleceń producenta.

OSADZENIE OKNA W POŁACI DACHU.

Okna są słabszym pod względem termicznym elementem przegród zewnętrznych domu . Nawet wybór takich o bardzo dobrej izolacyjności cieplnej nie oznacza skutecznego ograniczenia ucieczki ciepła z domu. Na styku ościeżnicy z konstrukcją dachu tworzą si bowiem mostki termiczne (miejsca większej ucieczki ciepła). Z tego względu trzeba bardzo starannie ocieplać przestrzeń wokół okien połaciowych.

Producenci ułatwiają właściwy montaż okien, proponują specjalne kołnierze uszczelniające, oraz zestawy izolacyjne.

Drzwi - PEŁNE LUB PRZESZKLONE

Drzwi pełne warto montować w pokojach służących do pracy lub należących do osób lubiących słuchać głośnej muzyki. Najlepsze właściwości dźwiękochłonne mają drzwi z wypełnieniem z litego drewna, płyt MDF lub wiórowych.

Z kolej przeszklenia powiększają optycznie pomieszczenia, dlatego chętnie stosowane są w pozostałych pokojach.Szklane wstawki w drzwiach mogą całkowicie odmienić ich wygląd, dodać lekkości i elegancji. W liniach wzorniczych drzwi zwykle znajdują się zarówno modele pełne, jak i przeszklone, o różnej powierzchni szyb, ale utrzymane w jednolitej , spójnej stylistyce.Szkło często stanowi bardzo dużą powierzchnię skrzydła. Dlatego w drzwiach wewnętrznych (szczególnie jeśli w domu mieszkają małe dzieci ) powinno się stosować szkło bezpieczne : hartowane lub klejone warstwowo. Ma ono zwiększoną odporność na uderzenia w porównaniu ze zwykłym szkłem. W razie rozbicia, szkło hartowane rozpada się na małe kawałki o nieostrych krawędziach, klejone zaś - pozostaje przyklejone do folii wzmacniającej.
W drzwiach zewnętrznych rzadko stosuje się szkło całkowicie przeźroczyste ;  częściej jest to jedno z kilku rodzajów szkła dekoracyjnego ; matowe (mleczne), ornamentowe (z wtłaczaną ,,rzeźbioną" powierzchnią) lub kolorowe - barwione w masie albo malowane powierzchniowo, jednokolorowe lub z wzorami.
Zamiast szkła można stosować płyty z polistyrenu, polimetakrylanu metylu (pleksi) oraz  poliwęglanu. Poleca się je do drzwi w pokojach dzieci, bo są bezpieczniejsze i odporniejsze na stłuczenie od zwykłego szkła.

DRZWI Z NAŚWIETLAMI
Małe okno umieszczone powyżej drzwi nazywane jest naświetlem górnym (nadświetlem), a obok nich - naświetlem bocznym (dostawką). Mają one rozjaśnić sąsiadujące pomieszczenia, są też urozmaiceniem estetycznym.Naświetla górne są zwykle prostokątne, rzadziej półkoliste. Naświetla boczne o kształtach innych niż prostokątne należą do rzadkości. Najczęściej mają wysokość równą wysokości drzwi, ale można też zrobić dostawkę, która nie dochodzi do poziomu podłogi. Większość firm oferuje drzwi i naświetla w jednolitych liniach stylistycznych, co pozwala montować obok siebie drzwi z naświetleniami i bez nich.

Drzwi - sposób otwierania.

Rozmieszczenia drzwi oraz sposób ich otwierania powinny być starannie zaplanowane na etapie projektowania, aby później nie okazało się, że drzwi do łazienki po otwarciu uderzają odrzwi do sypialni, a otwarte drzwi kuchenne skutecznie blokują przejście w ciasnym korytarzu. Być może zamiast  popularnych drzwi rozwieralnych wygodniej będzie zamontować przesuwne lub wahadłowe.

ROZWIERALNE.

Są funkcjonalne, łatwe w montażu i uniwersalne. Ruch ich skrzydła wymaga sporo wolnej przestrzeni ( to szczególnie ważne przy drzwiach bardzo szerokich oraz dwuskrzydłowych). Generalna zasada podczas dopasowania drzwi jest taka żeby po otwarciu skrzydło zajmowało jak najmniej miejsca w danym pomieszczeniu i jak najmniej przeszkadzało w komunikacji. Dla drzwi rozwieranych ważne jest też, czy maja być prawe czy lewe (poznamy je po tym, że w prawych zawisy znajdują się po prawej stronie, a w lewych - po lewej)

PRZESUWNE.

Przydają się tam, gdzie drzwi rozwieralne zabierały by zbyt wiele miejsca, np w wąskich korytarzach . Mogą również służyć do podziału pomieszczeń. Są jedno - i dwuskrzydłowe. Dobrym rozwiązaniem są drzwi dwuskrzydłowe synchroniczne - przy przesuwaniu jednego skrzydła, drugie przesuwa się równocześnie. Jeśli otwór drzwiowy jest szeroki, ruchome skrzydła mogą zachodzić za nieruchome naświetla boczne.

WAHADŁOWE.

Najczęściej montuje się je między kuchnią a jadalnią, łatwo dają się bowiem otwierać pod naporem ciała - co jest wygodne, gdy mamy ręce zajęte talerzami. Dzięki zastosowaniu zawiasów sprężynowych, drzwi te zamykają się samoczynnie ruchem wahadłowym. Wymagają  najwięcej miejsca, ponieważ obrót skrzydła jest możliwy w obie strony. Zwykle występują jako dwuskrzydłowe.

WSZYSTKIE SKRZYDŁA Z JEDNEJ KOLEKCJI

Do różnych pomieszczeń potrzebne nam są różne rodzaje drzwi. Do garderoby, schowka lub spiżarni wybieramy zwykle skrzydła pełne, do pokoi - pełne albo przeszklone, do łazienki najlepsze będą takie z niedużym okienkiem w górnej części i otworami wentylacyjnymi w dolnej.

Żeby te różne rodzaje skrzydeł wzajemnie do siebie pasowały, wszystkie powinny mieć jednolitą stylistykę i wzornictwo. Dlatego kupując drzwi, najlepiej wybierać różne modele, pochodzące z tej samej kolekcji.

Drzwi - Otwierane i Przesuwne.

Mimo mody na otwartą przestrzeń w domu, Drzwi wewnętrzne nie są przeżytkiem. Przeciwnie - w niektórych miejscach ich obecność jest po prostu niezbędna.

Decyzję o wyborze drzwi do własnego domu podejmuje się raz na kilkanaście lat i ma ona ogromny wpływ na to, jak będą wyglądać wnętrza. Producenci często nazywają drzwi pierwszym meblem, jaki wybieramy do domu.
Aby wybór ten odpowiadał naszym potrzebom, uważnie musimy przeanalizować projekt architektoniczno - budowlany domu (zawierający między innymi rysunki drzwi wewnętrznych oraz otworów na nie) i skonfrontować własne oczekiwania z ofertą rynkową.

JEDNO - LUB DWUSKRZYDŁOWE
Producenci oferują drzwi jednoskrzydłowe w kilku typowych szerokościach ; 80, 90 oraz 100 cm i standardowej wysokości 205 cm. Większość producentów, za dopłatą (15 - 20%), oferują drzwi w innych, niestandardowych wymiarach.
Coraz popularniejsze staja się drzwi dwuskrzydłowe. Dzięki nim przejście miedzy pomieszczeniami jest szersze, wygodniejsze i bardziej eleganckie.Niektóre firmy proponują też zestaw składający się z pełnego skrzydła oraz jego połówki (drzwi półtoraskrzydłowe). Węższe skrzydło jest otwierane tylko wtedy, gdy jest to konieczne, np; przy przenoszeniu mebli.

Drzwi - elementy dodatkowe

Zazwyczaj producenci drzwi podają wyłącznie cenę podstawową - za wzmocnione klamki, wkładki i zamki trzeba dopłacić. Prostszą sprawą jest zakup drzwi antywłamaniowych w klasie 3, 4 lub C 0 są to przeważnie wyroby kompletne.

Ważne jest to, czy kupujemy drzwi z montażem. Jeśli tak - zapłacimy tylko 8% VAT.

W ofercie producentów znajdziemy bardzo duży wybór dodatków do drzwi, które poprawiają ich funkcjonalność.

#Klamki. >Odpowiednio dobrana klamka uzupełni styl z naszych drzwi. Ten element może dodać im nowoczesności lub podkreślić ich tradycyjny charakter. Przy prostych drzwiach aluminiowych ciekawym rozwiązaniem będzie zastosowanie pochwytów zamiast tradycyjnej klamki.

#Zamki. > Dobierając je, warto zwrócić uwagę na wkładki w systemie jednego klucza (klasa B - od 90 zł),

które pozwalają otworzyć zarówno wkładkę główną pod klamką, jak i dodatkową jednym kluczem.Ciekawym rozwiązaniem jest też zamek biometryczny (na odcisk palca).

#Odbojnik (15 - 40 zł) montuje się go w punkcie styku skrzydła ze ścianą lub na podłodze, by ograniczyć otwarcie skrzydła, chroniąc ścianę przed wgnieceniem.

#Wizjer (około 20 zł), >stosowany w drzwiach pełnych pozwoli zobaczyć, kto jest po drugiej stronie bez ich otwierania.

# Ogranicznik otwarcia. > ,, Sztywny łańcuch " (60 - 110 zł) umożliwia uchylenie drzwi, ale blokuje ich pełne otwarcie.

# Samozamykacz. > Przeznaczony jest dla tych, którzy nie lubią trzaskających drzwi i nie chcą ich uszkodzić przez uderzenie o ścianę. Samowyzwalacz (od 120 zł) wyhamowuje skrzydło i powoduje jego delikatne zamknięcie)

Drzwi - odporność na włamanie

Nie ma drzwi całkowicie odpornych na włamanie. Kluczowa jest kwestia narzędzi użytecznych przez złodzieja czasu,  jaki ma na pokonanie zabezpieczeń.

To właśnie czas jest przedmiotem badań prowadzonych przez Instytut Mechaniki Precyzyjnej w Warszawie lub poznański oddział Instytutu Techniki Budowlanej.

#Klasy bezpieczeństwa> drzwi obecnie określają równoległe dwie normy.Od wejścia Polski do Unii Europejskiej obok uznawanej, ale już nieobowiązującej, normy polskiej (trzy stopnie zabezpieczenia - A,B i C) pojawia się norma europejska. Według niej odporność drzwi podzielona jest na cztery klasy - 1, 2, 3 i 4. Przy czym drzwi pierwszych trzech klas mają zabezpieczyć skutecznie przed włamywaczem ,, okazjonalnym", natomiast natomiast te klasy 4 - stawić opór atakowi ,, specjalisty", wyposażonego w odpowiednie narzędzia.

Drzwi w klasie 1 (A) lub 2 (B) to drzwi o podwyższonej odporności na włamanie, ale tylko te zakwalifikowane do klasy 3 lub 4 (C) możemy nazwać antywłamaniowymi. Klasę bezpieczeństwa oferowanych drzwi można sprawdzić, prosząc sprzedawce o okazanie certyfikatu odpowiedniego instytutu.

Niektóre firmy instalują na swoich drzwiach - zwykle na ościeżnicy - tabliczkę znamionową informującą o klasie drzwi.

#Zabezpieczenia antywłamaniowe > powinny zniechęcać do podjęcia prób włamania i współdziałać z innymi systemami ochrony w domu.Im więcej czasu zajmie przestępcy pokonanie przeszkód, tym większa jest szansa, że zrezygnuje on z próby włamania.
Odporność na włamanie drzwi jest tak duża, jak odporność najsłabszego w nich elementu. Zwykle są to wkładki i zamki. Przeciętny klient często je myli. Są to przeważnie dwa niezależne, choć ściśle współpracujące ze sobą elementy. Zamki zainstalowane w drzwiach przeciwdziałają atakom siłowym (próbom wyważenia), zaś wkładki mają swoje klasy antywłamaniowe *od 1 do 6).
Dodatkowe zabezpieczenie stosowane w drzwiach od strony zawisów to ; zamki z blokadą skrzydeł w nadprożu, bolce antywyważeniowym).
By jak najszybciej powiadomić agencję ochrony o próbie włamania, warto montować w drzwiach kontaktory, czyli czujniki będące elementem instalacji alarmowej, współpracującej ze stacją monitoringu.

Drzwi - izolacyjność cieplna

W domach jednorodzinnych niezwykle ważne jest uzyskanie jak najlepszej izolacyjności termicznej - od dach i ścian zewnętrznych, po okna i drzwi.

Wiąże się to z ograniczeniem kosztów ogrzewania domu. Dlatego - podobnie, jak ściany zewnętrzne domu - drzwi wejściowe powinny spełniać wymagania dotyczące termoizolacyjności.
Zgodnie z warunkami technicznymi współczynnik U Drzwi nie powinien przekraczać 2,6 W/(m2K). Można jednak kupić Drzwi znacznie ,,cieplejsze"/ w których on jest sporo niższy. Warto więc wybierać te o współczynniku U = 1,1 - 1,3 W/(m2K).
Właściwa izolacja termiczna zależy od materiału, z jakiego zbudowane są skrzydła, oraz od tego, czym są ocieplone (najczęściej stosuje się wełnę mineralną, piankę poliuretanową lub styropian).
Drzwi z drewna sosnowego są cieplejsze od tych wykonanych z drewna dębowego. Cieplejsze są również drzwi z grubszą warstwą wypełnienia. Im więcej przeszkleń, tym przez drzwi ucieka więcej ciepła - reguła ta dotyczy głównie drzwi z bocznymi naświetleniami.
Na izolacyjność termiczną drzwi mają także wpływ zastosowane zamki. Te wielopunktowe sprawiają bowiem, że skrzydło znacznie lepiej przylega do ościeżnicy, dzięki czemu straty ciepła są mniejsze.
Należy pamiętać że pełna izolacja termiczna drzwi zewnętrznych obejmuje również uszczelki zamontowane na całym obwodzie drzwi, wypełniające szczelinę między skrzydłem a ościeżnicą, a także próg, który powinien być zrobiony tak, by zapobiegać powstawaniu w tym miejscu mostka termicznego.

Drzwi - materiał na skrzydła

Drzwi robi się z różnych materiałów.

# Drzwi stalowe >wykonywane są z metalowej ramy oraz ocieplenia i metalowych płyt, które je osłaniają z obu stron.Pokryte są okleiną ( najczęściej drewnopodobną lub drewnianą). Zwykle są to antywłamaniowe lub przeciwpożarowe.

#Drzwi z PCV zbudowane są z wielkoformatowych profili z polichlorku winylu (mogą być usztywnione kształtownikami stalowymi lub aluminiowymi),miedzy którymi znajduje się wypełnienie z płyt z warstwą ocieplającą.
#Drzwi drewniane>zwykle robi się z sosny, meranti lub dębu. Do wyboru są drzwi płytowe, płycinowe lub z litego drewna.
#Drzwi z włókna szklanego - ramiak drewniany lub kompozytowy jest obłożony dwiema wytłoczkami z włókna szklanego. Wypełnienie stanowi pianka poliuretanowa. Ościeżnica w takich drzwiach jest najczęściej drewniana lub metalowa.
#Drzwi z betonu >Rama dębowa wypełniona jest płytami betonowymi wzmocnionymi włóknem szklanym. Betonowe powierzchnie odlewane są w jednorazowych formach, dzięki czemu każda jest inna.

KSZTAŁTY I KOLORY
Najczęściej drzwi mają prostokątny kształt, ale spotyka się również nietypowe. W oryginalnych kształtach oferowane są zazwyczaj drzwi drewniane i aluminiowe. Możemy więc mieć drzwi z naświetlami bocznymi i górnymi, drzwi jedno - lub dwuskrzydłowe (symetryczne i asymetryczne). Granicą jest tylko wyobraźnia i zasobność portfela ; im bowiem bardziej wymyślny kształt, tym więcej trzeba zapłacić za drzwi.
Jeśli chodzi o kolor, trudno jednoznacznie powiedzieć, jaki ma on wpływ na cenę. Jedni sprzedawcy oferują drzwi w kolorach podstawowych, a za pozostałe każą sobie dopłacać (od 15 do 40%). Inni różnicują cenę zależnie od intensywności barw :kolory jasne - 20%, średnie - 30% - 40 %, a ciemne będą nas kosztować 60% więcej. Są też takie firmy, które mają jednakową cenę, bez względu na kolor.

Wejście do domu.

Ciepłe, szczelne, ciche , solidne i starannie wykonane drzwi wejściowe będą barierą dla uciekającego z domu ciepła i hałasu dobiegającego z zewnątrz. to także skuteczna ochrona przed wiatrem i potencjalnym włamywaczem.

Drzwi zewnętrzne kupuje się zazwyczaj dopiero pod koniec budowy domu ich kształt i wymiary określone są w projekcie budowlanym. W większości są to drzwi  jednoszkrzydłowe.

Wysokość skrzydeł drzwi zewnętrznych powinna wynosić co najmniej 200 cm, a ich szerokość  - nie mniej nią  90 cm (także wtedy, gdy są one montowane ze stałymi lub rozwieralnymi bokami ) Natomiast otwór na drzwi wejściowe musi być większy z każdej strony przynajmniej o 5 cm.

Typowe wymiary skrzydła dają nam szansę wyboru z większej liczby modeli dostępnych na rynku. Ich cena jest również niższa niż drzwi w rozmiarach, nietypowych. Mimo to, inwestorzy coraz częściej decydują się na wykonanie drzwi na zamówienie. Wówczas mogą mieć one niestandardowe wymiary i orginalne kształty oraz indywidualne wykończenie.

Trzeba jednak pamiętać, że szersze i wyższe drzwi są cięższe. Dobre okucia - klamki, zawiasy - ułatwiają wprawdzie ich wygodne otwieranie i zamykanie, ale szybciej będą się one zużywać i częściej wymagać regulacji.

SPOSÓB OTWIERANIA

W Polsce nie ma przepisów regulujących sposób otwierania drzwi wejściowych, jednak większość inwestorów wybiera te drzwi otwierane na zewnątrz. Takie drzwi po otwarciu nie będą zajmowały miejsca w domu. Nie musimy się też przejmować silnym wiatrem - podczas wichury zostaną dociśnięte do ościeżnicy. Jednak przy tak otwieranych drzwiach potrzebny jest szerszy podest przed domem, na którym oprócz skrzydła zmieści się osoba wchodząca. Drzwi otwierane do środka wybierane są raczej rzadko. Dobrze sprawdzą się wyłącznie w przestronnym holu, wiatrołapie lub korytarzu. Są trudniejsze do sforsowania przez intruza, ponieważ zawiasy umieszczone są wewnątrz domu, dzięki czemu niełatwo jest je podważyć, a tym samym zdjąć skrzydło. Kupując drzwi otwierane do środka, warto zwrócić uwagę na to, czy są wyposażone w listwę nadprogową. Jest to dodatkowy element montowany na skrzydle, który zapobiega zaciekaniu wody pomiędzy skrzydła a próg.

Osłony do okien dachowych

Żaluzje, rolety i plisy warto też montować w oknach dachowych, gdyż słońce na poddaszu bywa szczególnie uciążliwe.

# Rodzaje osłon > Do wyboru mamy żaluzje aluminiowe, rolety materiałowe (w wersji przepuszczającej część światła i całkowicie zaciemniającej ) oraz plisy (także w wersji podwójnej). Wybór wzorów i kolorów jest bardzo duży. Ciekawym rozwiązaniem oferowanym przez producentów okien dachowych i akcesoriów do ich zasłaniania jest również plisoroleta, czyli połączenie rolety materiałowej i plisy (zwykle łączy się ze sobą plisę z materiału przepuszczającego światło z roletą z materiału zaciemniającego).

#Sposób montażu > Montaż osłon do okien dachowych jest prosty ; producenci dołączają do żaluzji i rolet szczegółowe instrukcje, pokazujące krok po kroku czynności, a wszystkie akcesoria potrzebna do montażu znajdują się w zestawie. Bardziej skomplikowane może okazać się zamontowanie osłon obsługiwanych elektrycznie - tu lepiej zdać się na fachowców.

#Sposób obsługi > Osłony do okien dachowych mogą być obsługiwane zarówno manualnie, jak i elektrycznie. Warto również wiedzieć, że do rolet materiałowych można wybrać silniki zasilane bateriami słonecznymi. Takie rozwiązanie jest idealne zwłaszcza wtedy, gdy chcemy zamontować roletę w wykończonym pomieszczeniu - odpada bowiem prowadzenie kabli. Roletę obsługuje się wówczas za pomocą pilota.

#Cena > Za osłony okna dachowego o wymiarach 78 x 118 cm zapłacimy (bez montażu); od około 240 zł (roleta dekoracyjna ); 300 zł (roleta zaciemniająca); 420 zł (żaluzja aluminiowa), 390 zł (polisa pojedyncza)
460 zł (duopilsa).

Osłony do okien dachowych.

Okna połaciowe, wystawione na promieniowanie słoneczne, są źródłem dodatkowej energii w sezonie grzewczym. Latem jest to jednak uciążliwe, o ile nie wyposaży się okien w odpowiednie akcesoria przeciwsłoneczne. Osłony przydają się nie tylko latem : zimą opuszczone rolety zewnętrzne mogą poprawić izolacyjność okna o 15 - 27% (zależnie od jego parametrów technicznych) podobnie zimą działają opuszczone wewnętrzne rolety zaciemniające.

ROLETY

Oprócz pełnienia funkcji izolacyjnej w zimie, zaciemniają w 100% wnętrze, gdy tego potrzebujemy, tłumią hałas z zewnątrz i odgłosy padającego deszczu, chronią okno przed uszkodzeniami mechanicznymi ( grad, spadające gałęzie), a także zapewniają prywatność i dodatkową ochronę przed włamaniem. Ze względu na całoroczne wykorzystanie, sprawdzą się na każdym oknie. Także ich dobra izolacyjność akustyczna ma tutaj duże znaczenie.

Uwaga! Rolety (ze względu na całkowite zaciemnienie) najlepiej stosować w pokojach, z których nie korzystamy w ciągu dnia, np w sypialniach.

MARKIZY

Kontrpropozycja dla rolet jest markiza. Jej najważniejszą funkcją jest ochrona przed przegrzaniem wnętrz, w zimie natomiast pozostaje zwinięta w kasecie i pozwala ciepłu swobodnie przenikać do wnętrza. Najlepsze rezultaty w redukcji temperatury można osiągnąć, instalując ją od strony południowej lub południowo - zachodniej.

Uwaga!>Markizy sprawdzają się wtedy, gdy w ciągu dnia potrzebujemy zarówno światła dziennego, jak i ochrony przed nadmiernym ciepłem : w salonach czy kuchniach, pokojach dziecięcych i gabinetach, gdy pracujemy w domu. Ponieważ jednak markizy są nieużywane w zimie, najlepiej stosować je z roletami wewnętrznymi.

OBSŁUGA MANUALNA CZY ELEKTRYCZNA

Osłony do okien dachowych mogą być obsługiwane ręcznie lub elektrycznie. Na sterowanie elektryczne warto zdecydować się wtedy, gdy okno znajduje się na tyle wysoko, że nie ma do niego dostępu.

Warto również wiedzieć, że są silniki zasilane bateriami słonecznymi. Takie rozwiązanie jest idealne zwłaszcza wtedy, gdy chcemy zamontować roletę w wykończonym pomieszczeniu  - unikamy bowiem prowadzenia kabli, a rolete obsługuje się pilotem. Na etapie budowy warto doprowadzić prąd do każdego okna ; będzie to ułatwieniem w przyszłości, gdy zdecydujemy się na montaż napędu.

Rolety Zewnętrzne

Choć roleta nie zapewnia 100% ochrony przed włamaniem, działa zniechęcająco na potencjalnych włamywaczy. Jej sforsowanie wymaga czasu - czyli zwiększa sie prawdopodobieństwo przyłapania intruzów na gorącym uczynku.

Uwaga! > Rolety dodatkowo można podłączyć do systemu alarmowego, instalując kontaktrony (dwuelementowe elektromagnesy, których jedną część montuje się do płaszcza rolety, a drugą do okna lub do prowadnicy rolety. Przerwanie obwodu elektrycznego pomiędzy nimi uruchamia alarm.

# Zalety rolet > Zimą rolety pozwalają zmniejszyć straty ciepła przez okna nawet o 40% - przede wszystkim dzięki zdecydowanemu ograniczeniu strat ciepła poprzez promieniowanie. Latem z kolei chronią pomieszczenia przed zbytnim nasłonecznieniem. To nie tylko zasługa warstwy pianki poliuretanowej wypełniającej pancerz. Dzieje się tak również dlatego, że między płaszczem rolety a szybą powstaje poduszka powietrzna, która dodatkowo izoluje okno pod względem termicznym.
Dzięki wypełniającej pancerz warstwie pianki poliuretanowej, rolety są skuteczną barierą dla hałasu. Jeśli okna wychodzą na ruchliwą drogę, to zastosowanie rolet może okazać się skutecznym (i tańszym niż okna ze specjalnymi szybami) sposobem na ograniczenie hałasu.
Podobnie jak ochrona przed hałasem, tak i ochrona przed światłem ma szczególne znaczenie podczas odpoczynku (zwłaszcza w dzień). Ale nie tylko - rolety przydają się bardzo podczas oglądania telewizji  czy seansów kina domowego, bo dają gwarancję prawie pełnego zaciemnienia pomieszczenia.
Rolety chronią również okna przed wiatrem, zacinającym deszczem, śniegiem i gradem, a także działaniem słońca, przedłużając w ten sposób ich trwałość.

# Sposoby sterowania roletami > Rolety mogą być sterowane za pomocą różnych napędów - od podstawowego na pasek lub linkę, poprzez mechanizmy korbowe, aż do silników elektrycznych.
Przy sterowaniu ręcznym, potrzebna jest zwijarka sznurkowa i nawijarka korbowa. Jeśli rolety zamocowane są do ramy okna, konieczne będzie przewiercenie w niej otworu (aby do wnętrza pomieszczenia przeciągnąć sznur) ; jeśli będą zamontowane na elewacji, otwór wierci się w ścianie. Wewnątrz pomieszczenia montuje się rolkę prowadzącą sznur, a poniżej - zwijacz lub nawijarkę korbową.
Przy sterowaniu elektrycznym najmniej kłopotliwy jest montaż rolet  z silnikami radiowymi, obsługiwanymi pilotem. Wymagają one jedynie doprowadzenia zasilania do każdej rolety (od zewnątrz lub wewnątrz budynku - często w taki sposób, że kabel zasilający nie jest widoczny, a kucie ścian nie jest potrzebne) Do zasilania wykorzystuje się gniazdo elektryczne lub puszkę znajdującą się jak najbliżej rolety. Montaż rolet z silnikami na wyłącznik wymaga poprowadzenia przewodów.

RÓŻNE SPOSOBY MONTAŻU ROLET
Rolety mogą być montowane w różny sposób. Najłatwiej dobrać ich odpowiedni ich rodzaj, gdy zaplanuje się je już na etapie projektowania domu, ewentualnie podczas budowy. Rolet przeznaczonych do montowania w trakcie budowy domu jest bowiem najwięcej. Dzięki ukryciu skrzynki można je najłatwiej dopasować do elewacji.
#Podtynkowe. > Aluminiową skrzynkę rolety montuje się w specjalnie ukształtowanym nadprożu, następnie przykrywa jej czołową ściankę warstwą ocieplenia i tynkuje. Po otynkowaniu skrzynka rolety jest niewidoczna na elewacji.
# Naokienne > Instaluje się je we wnęce okiennej razem z oknami. Skrzynkę  montuje się przy użyciu specjalnych profili do górnego fragmentu ościeżnicy i wraz z oknem osadza w otworze okiennym.
# Nadprożowe > Tym, co odróżnia je od innych systemów, są skrzynki ze specjalnego trwałego styropianu.
Ukrywają one mechanizm i pancerze rolety, a jednocześnie stanowią gotowe elementy budowlane - nadproża.

ROLETY I MARKIZY

Nie są - jak okna czy drzwi zewnętrzne - niezbędnym elementem domu. mają jednak tak dużo zalet, że naprawdę warto zdecydować się na ich montaż.

Jeśli od osłon okiennych oczekujemy jedynie tego, by ograniczały ilości światła wpadającego do pomieszczeń, możemy wybrać dowolny rodzaj osłon wewnętrznych. Musimy przy tym pamiętać, że im ciemniejszy wybierzemy materiał, tym lepszy będzie efekt.
Jeśli jednak chcemy, by osłony nie tylko zaciemniały pomieszczenia, ale też chroniły je przed promieniami słonecznymi nadmiernym ogrzewaniem, wtedy jedyną właściwą decyzją będzie montaż takiej osłony od zewnętrznej strony okna. Tylko tak skutecznie uda się nam zatrzymać nadmierną ilość ciepła.
Jeśli bowiem promienie przenikną do wnętrza pomieszczenia, to - nawet pomimo zamontowania osłon dobrze odbijających światło - już z niego nie ,,wyjdą". Ciepło pozostanie wewnątrz i stopniowo będzie powodowało wzrost temperatury w całym pomieszczeniu.
Najbardziej znane - bo stosowane od dawna - osłony zewnętrzne to rolety, które w pewnym stopniu stanowią także ochronę przed włamaniem, a także chronią przed ucieczką ciepła z domu. chętnie stosowane są też markizy, a nowością są żaluzje fasadowe oraz rolety materiałowe, potocznie nazywane screenami.

ROLETY Z KLASĄ.
Skuteczność antywłamaniową rolety bada się, by nadać jej klasę włamaniową o symbolu ER przyjmuje wartości od 1 do 6 oznacza roletę niemożliwą do sforsowania z zewnątrz przy zastosowaniu konwencjonalnych metod. Powszechnie stosowane rolety mają klasy ER1 i ER2. Jest to wystarczające zabezpieczenie przed aktami wandalizmu i intruzami. Rolety tych klas wyposażone są w system uniemożliwiający podniesienia pancerza od zewnątrz - próba siłowego otwarcia powoduje też hałas, który często skutecznie odstrasza nieproszonych gości.Rolety o podwyższonej odporności na włamanie wykonywane są z materiałów zdecydowanie masywniejszych i mają szereg zabezpieczeń konstrukcyjnych. Są jednak dużo cięższe i niemal czterokrotnie droższe od standardowych.

Ciepłe okna - kiędy kupić

Ciepłochronność okien zależy nie tylko od właściwości szyb i profili, ale też od wielkości okna i zastosowanych w nim podziałów. Im większe okno, tym niższy, lepszy ma współczynnik przenikania ciepła.Podobnie im mniejsza liczba podziałów w oknie (a tym samym większy udział szby w całej jego powierzchni), tym niższy współczynnik Uw.

Ze względu na to, jak dużo energii może ,,ulecieć" z domu przez okna, inwestycja w takie o dobrych parametrach zawsze jest uzasadniona. A jeśli budujemy dom energooszczędny, zakup okien o podwyższonych parametrach izolacyjności cieplnej jest wręcz obowiązkowy (szczególnie, jeśli zaprojektowane zostały duże przeszklenia). W takiej sytuacji część wydatków na zakup droższych okien może zostać zrekompensowana zyskami z energii cieplnej, dostającej się do domu przez okna.
Oczywiście, wybór okien zawsze musi być uzasadniony ekonomicznie i przemyślany pod kątem różnych innych rozwiązań stosowanych w domu.
Dla przykładu, w domach pasywnych, z wentylacją mechaniczną i rekuperacją, należy zastosować okna o współczynniku Uw poniżej 0,8. Warto przy tym - co już często dla wielu inwestorów kłóci się z tradycyjnym użytkownikiem okien - zaprojektować stosunkowo duże, nieotwieralne przeszklenia, co gwarantuje właśnie dobre parametry termoizolacyjne.

CIEPŁE OKNA
Energooszczędność okien - to kryterium którym klienci najczęściej ( oprócz ceny) kierują się obecnie przy ich wyborze.
Parametrem określającym tę właściwość okien, jest ich współczynnik przenikania ciepła Uw wyrażany w jednostkach W/(m2K). Im niższa jest jego wartość, tym lepsza izolacyjność cieplna okna ( czyli mniej energii ,,ucieknie" nam przez nie na zewnątrz).
Przy okazji omawiania współczynnika U, warto uczulić kupujących na pewne fałszywe informacje, które mogą być przekazywane przez sprzedawce.

# Po pierwsze > nie należy utożsamiać współczynnika przenikania ciepła szyby zespolonej Ug ze współczynnikiem przenikania ciepła okna Uw ( a w ulotkach reklamowych często podawana jest ta pierwsza wartość). Sama szyba jest bowiem cieplejsza niż czałe okno . takie pomylenie pojęć może skutkować zamówieniem okien o parametrach gorszych o ponad 20% od zakładanych!

# Po drugie > wyliczona wartość współczynnika Uw dotyczy tylko tego okna, dla którego obliczenie wykonano. Jakakolwiek zmiana w doborze jego elementów lub wymiarów powoduje konieczność ponownych przeliczeń. Dlatego też, nawet jeśli do jednego domu zaprojektowane zostaną okna z szybami o takim samym współczynniku Ug może się okazać, że każde z nich będzie miało inny współczynnik Uw (1#)

OKNA DO DOMÓW ENERGOOSZCZĘDNYCH.

Potrzeba oszczędzania energii i ograniczenia jej strat w budownictwie nie jest niczym nowym. Branża okienna również nie mogła pozostać na to obojętna - choćby dlatego, że w wielu domach okna zajmują nawet ponad 20% powierzchni ścian, więc zmniejszenie strat ciepła przez nie ma duży wpływ na charakterystykę energetyczną całego budynku.

Wprawdzie porównanie parametrów nawet najlepszych okien w stosunku do standardu energetycznego dobrze ocieplonych ścian wydaje się jednoznacznie przemawiać za zmniejszeniem liczby przeszkleń, to jednak jest to myślenie dosyć uproszczone.
Coraz lepsze właściwości termoizolacyjne okien, w połączeniu z ich odpowiednim rozmieszczeniem względem stron świata, pozwalają z jednej strony na ograniczenie strat ciepła, a z drugiej - na darmowe zyski energii słonecznej.
Jeśli więc podjęliśmy decyzję o budowie domu, już podczas szukanie projektu zwracajmy uwagę na funkcjonalność pewnych rozwiązań architektonicznych. Jeśli chodzi o okna - oceńmy ich wielkość, kształt, podziały oraz rozmieszczenie na elewacjach.
Wszystkie te kwestie wpływają na rolę, jaką mogą spełniać okna w bilansie cieplnym całego budynku. Często reż decydują o późniejszych kosztach związanych z zakupem okna .

CO TO JEST ,, OKNO ENERGOOSZCZĘDNE"
,,Energooszczędne" - to określenie coraz częściej pojawia się w materiałach reklamowych producentów okien. I nie jest to wcale nadużycie. Bo choć polskie przepisy nie definiują tego pojęcia, trzeba przyznać, że nie mal każde wyprodukowane dziś okno można tak nazwać, gdyż jego parametry są znacznie lepsze, niż te określone w rozporządzeniu o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki. Jak widać - nasze przepisy najwyraźniej nie nadążają za postępem, jaki dokonał się w technice okiennej w ostatnich latach.

1,7 - 1,8 W/ (m2K) > maksymalna wartość współczynnika Uw okna wymagana przez przepisy
0,9 - 1,2 W /(m2K) > Wartość współczynnika Uw okien dostępnych obecnie na rynku
0,7 W/(m2K) > Wartość współczynnika Uw okien możliwych do wyprodukowania, ale drogich!

OKNA - od zamówienia do realizacji.

Na rynku są dwa typy okien: elewacyjne ( nazywane też pionowymi) - montowanie w ścianach zewnętrznych budynku i dachowe - montowane w połaci dachu. Oba typy okien mają inny sposób produkcji i odrębne sieci dystrybucji.

OKNA ELEWACYJNE
Ich sprzedaż rozwija się głownie przez wyspecjalizowane punkty sprzedaży stolarki okiennej i drzwiowej - fabryczne lub niezależne, gdzie klient może zasięgnąć fachowej porady sprzedawcy, a także zobaczyć przykładowe rozwiązania konstrukcyjne czy sposoby wykończenia. W bardzo ograniczonej ofercie okna takie są też oferowane w supermarketach czy w internecie.
Okna mogą mieć najróżniejsze kształty, wymiary i funkcje. Dlatego obecnie raczej nie obi się długich serii o powtarzalnych wymiarach i parametrach, by składować w magazynie. Większość firm zaczyna produkcję danego okna dopiero po otrzymaniu konkretnego zamówienia, a często także po wpłaceniu przez klienta zaliczki .Mało która firma rygorystycznie dzieli swoje wyroby na typowe i nie typowe ; dowolność możliwych zmian kształtów i wymiarów jest bardzo duża. Na ogół jednak wszelkie okna o nietypowych kształtach - trapezowe, ukośne, okrągłe - są droższe od tradycyjnych prostokątnych. Dłuższy jest też czas ich produkcji, a co za tym idzie - oczekiwanie na nie.
Podobnie wygląda sytuacja z oknami, o typowym kształcie i rozmiarze, ale ponadstandardowych funkcjach (np antywłamaniowe lub o podwyższonej izolacyjności akustycznej)

OKNA DACHOWE
Mają określone wymiary, dostosowane do najczęściej spotykanego rozstawu krokwi. W związku z tym producenci mogą wytwarzać najpopularniejsze rozmiary okien. Są one sprzedawane głównie w punktach sprzedaży pokryć dachowych, a ostatnio też przez markety budowlane. Bardzo dynamicznie rozwija się również ich sprzedaż przez sklepy internetowe.
Standardowe okna dachowe można kupić od ręki. Nieco dłuższy czas realizacji jest przy zamówieniach nietypowych modeli. Tylko szczególne okna, projektowane pod specjalne zamówienie, wymagają indywidualnych uzgodnień dotyczących czasu realizacji.

OKNA - jakie mają być?

Najlepiej zastanowić się nad każdym oknem w domu i indywidualnie dobrać jego parametry do konkretnych potrzeb . Nie warto do całego domu zamawiać takich samych okien, ponieważ niepotrzebnie wtedy przepłacimy.

Parametrów które opisują właściwości okien, jest bardzo dużo - przy wyborze tak naprawdę wystarczy jednak wziąć pod uwagę kilka najistotniejszych.

# Ochrona przed ucieczką ciepła - parametrem, który to określa jest współczynnik przenikania ciepła Uw. Im on jest niższy, tym okno cieplejsze.Przepisy wymagają aby nie był on większy niż 1,7 - 1,8 W (m2K)
W domach najczęściej montuje się obecnie okna o Uw rzedu 1,4 - 1,5 , a najbardziej ekonomiczne wydają się te o Uw równym 1,1 - 1,3. Na rynku znajdziemy też okna o Uw sporo poniżej 1,0, jednak są one bardzo drogie.
Uwaga! 
Rozmawiając ze sprzedawcą, nie pomylmy Uw z Ug - ten drugi współczynnik dotyczy tylko szyby (nie całego okna) i zawsze jest niższy ; standardem są zestawy szybowe o Ug = 1,1

#Zyski ciepła ze słońca> Okna dzięki dużym powierzchniom oszklenia, mogą w słoneczne dni dostarczać do wnętrza darmowe ciepło z promieniowania słonecznego (najwięcej na elewacjach południowych) .Parametrem informującym nas, ile energii słonecznej dostaje się do wnętrza, jest współczynnik przenikania energii g: jeśli chcemy by było jej dużo powinien on być nie mniejszy niż 50%
Uwaga!
Duże zyski energii są korzystne w zimie, bo obniżają koszty ogrzewania, ale mogą być uciążliwe w lecie - gdyż prowadzą do przegrzewania pomieszczeń.

# Ilość światła. > To, ile światła słonecznego przeniknie do pomieszczeń, określa parametr Lt. Im jest wyższy, tym lepiej, bo im więcej światła wpadnie przez okno, tym póżniej włączymy sztuczne oświetlenie. Jego wartość powinna przekraczać 70%.

#Ochrona przed hałasem.> Parametrem informującym, w jakim stopniu okno będzie odgradzało nas od hałasu z zewnątrz, jest współczynnik izolacyjności akustycznej Rw. Im jest niższy tym lepiej. Standardowo okna mają Rw na poziomie 32 dB, te o lepszej akustyczności - 42 dB, a te najlepszej - 45 dB.
Uwaga!
Nie ma sensu dopłacać do ,, cichych " okiem , jesli w domu nie ma wentylacji mechanicznej. Wtedy bowiem, żeby przewietrzać dom, rozszczelnimy okna, więc nawet ich najlepsze parametry na nic się nie zdadzą. Pamiętajmy też, by - jeśli kupujemy okna o podwyższonej izolacyjności akustycznej - wybrać również specjalne nawiewniki akustyczne (jeśli planujemy ich montaż. Ważny jest też kształt okien - kwadratowe są gorsze pod względem akustycznym od prostokątnych o tej samej powierzchni.

# Ochrona przed włamaniem. > Nie ma okien całkiem antywłamaniowych, jednak najlepszą możliwą ochronę zapewni montaż okien klasy 2. Klas jest 6, ale wyższych (powyżej 2) nie stosuje się w prywatnych domach. Okna antywłamaniowe, znacznie droższe od standardowych, muszą mieć certyfikat potwierdzający ich klasę.

OKNA - Po pierwsze z czego mają być>

Pierwsza decyzja, jaką musimy podjąć, dotyczy tego , czy wolimy mieć okna drewniane czy plastikowe. Jest to w zasadzie głównie kwestia naszego gustu, upodobań i - oczywiście - naszych możliwości finansowych.

DREWNO

Okna z drewna postrzegane są jako towar luksusowy, i rzeczywiście - kosztują więcej niż ich plastikowe odpowiedniki (ale też ich produkcja jest bardziej pracochłonna). Dzięki wielowarstwowej budowie, ramy nie deformują się i nie paczą. Impregnacja ciśnieniowa i wielowarstwowe powłoki lakiernicze zapewniają im dłuższą trwałość, ale trzeba je chronić przed zarysowaniem, a ewentualne uszkodzenia szybko naprawiać.

Okna drewniane wymagają systematycznych zabiegów pielęgnacyjnych i konserwujących. Ich częstotliwość zależy od rodzaju zastosowanych powłok malarskich i miejsca, w jakim okno będzie eksploatowane (korozyjne środowisko przemysłowe lub zasolona atmosfera nadmorska mogą ją zwiększać).

Również te zamontowane w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności wymagają zabiegów zabezpieczających. Warto jednak podkreślić, że ewentualne zarysowania i drobne uszkodzenia można naprawić. Okna drewniane mogą mieć dowolny kształt ; drewno można giąć bez obniżenia jego wytrzymałości. Są też sztywniejsze niż plastikowe, a więc bardziej odporne na włamanie i wszelkie odkształcenia ( mają też mniejszą odkształcalność termiczną) .

    PVC
Dzięki swojej przystępnej cenie i dużej dostępności są wybierane zdecydowanie częściej. Producenci okien i profili wykazują się dużą pomysłowością, dążąc do ulepszenia ich parametrów technicznych. Zamiast stosowanych dawniej nakładek ocieplających, obecnie proponuje się wkłady docieplające (umieszczone w komorach), a zamiast kształtownika usztywniającego (który pogarszał ciepłochronność) - wzmocnienia tworzywowe, koekstrudowane wkładki aluminiowe lub zbrojenie z włókna szklanego.
Z PVC można robić okna trójkątne, trapezowe lub okrągłe; leśli jednak będą to profile z tradycyjnym wzmocnieniem z kształtownika stalowego, pojawiają sie ograniczenia dotyczące wielkości. Okna tworzywowe są odporne na wodę, poleca się je więc do pomieszczeń o podwyższonej wilgotności - łazienek czy pokojów kąpielowych. Praktycznie mie wymagają one konserwacji (poza myciem) Dzieki zastosowaniu nowoczesnych barwników, profile te nie żółkną (wbrew popularnym mitom ) dzięki temu zawsze wyglądają czysto.
Okna z PVC oferowane są w różnych wersjach kolorystycznych, także imitujących drewno.
Uwaga> Jeśli decydujemy się na okna z PVC w ciemnym kolorze, musimy pamiętać, żeby w czasie montażu zapewnić odpowiednie luzy konstrukcyjne, ponieważ intensywnie się nagrzewając, mogą ulec deformacji.

Przed zamontowaniem okien - sprawdż!
Po przywiezieniu okien, a przed ich zamontowaniem, należy skontrolować:
# zgodność z zamówieniem i fakturą (ilość i asortyment)
# jakość wykonania elementów (obróbka, malowanie, kolory)
# kompletność (szczególnie, gdy kupiliśmy okna niestandardowe, np : wyposażone w dodatkowe elementy antywłamaniowe, blokady otwierania i uchyły itp)
# stan okien (czy nie są porysowane lub uszkodzone)
Uwaga!
Zanim zabierzemy się do montowania okien, koniecznie zapoznajmy się z warunkami gwarancji. Często jest w niej zapisane, że przystąpienie do montażu oznacza, że okno zostało odebrane pod względem jakościowym (czyli jest wolne od wad jawnych).Punkt ten jest szczególnie istotny przy oknach połaciowych ( dostarczanych w pudełkach), ponieważ nie mamy możliwości sprawdzenia jakości okien bez wyjęcia ich z opakowań kartonowych.

Jak kupować okna?

Nie wystarczy zdecydować, czy mają być drewniane, czy plastikowe. Powinniśmy jeszcze dopasować właściwości okien do naszych potrzeb oraz możliwości finansowych.

To które właściwości okien są ważne i jakie wartości powinny mieć poszczególne parametry, najlepiej ustalić wspólnie z architektem, który projektował dom. Jeśli kupiliśmy projekt gotowy i nie mamy indywidualnego wsparcia projektanta, powinniśmy wybrać się z projektem domu i zastawieniem stolarki do punktu sprzedaży okien, aby razem ze sprzedawcą lub doradcą technicznym ustalić, jakie okna powinniśmy zamówić. Oczywiście , warto wcześniej samemu rozważyć własne potrzeby , by niepotrzebnie nie zamówić za drogich okien, z parametrami maksymalnie wyśrubowanymi ( ale akurat dla nas zupełnie nieprzydatnymi).
Gdy jednak chcemy prowadzić z doradcą rzeczową dyskusję, powinniśmy najpierw poznać niektóre terminy techniczne związane z oknami.

JAKIE KRYTERIA UWZGLĘDNIĆ , DOBIERAJĄC PARAMETRY OKIEN
Wybierając okna do domu, musimy wziąć pod uwagę kilka czynników ( oprócz obowiązujących przepisów), takich jak :
# nasze oczekiwania i możliwości : czyli spodziewany poziom komfortu cieplnego i akustycznego w pomieszczeniach, oczekiwany poziom bezpieczeństwa wymagania estetyczne oraz koszty zakupu okien i ich eksploatacji :
#usytuowanie domu względem stron świata ;
# lokalizacja okien ( czy znajdą się na parterze czy na piętrze)
# położenie geograficzne - w której strefie klimatycznej znajduje się dom, a także, czy warunki atmosferyczne są ciężkie (np w górach lub nad morzem)
# funkcje pomieszczeń w domu (sypialnia łazienka, kuchnia, piwnica itp)
# otoczenie domu - odludzie czy ruchliwa ulica, osiedle strzeżone czy niebezpieczna dzielnica, bliskość wysokich drzew lub zbiornika wodnego (staw, rzeka)

Płytki ceramiczne - Usuwanie zabrudzeń

Obecnie zaprawy stosowanie do spoinowania płytek ceramicznych są bardzo trwałe i wodoszczelne. Niestety bywa to przyczyną trudności w pozbywaniu się zabrudzeń z płytek ceramicznych. Ważne jest więc, by już podczas fugowania szczególnie zadbać o dokładne usunięcie nadmiaru zaprawy oraz zmycie jej pozostałości zanim wyschnie. Póżniej trudno je będzie usunąć zwykłymi środkami do mycia, ponieważ dość mocno przylegają nie tylko do krawędzi płytek, ale do ich powierzchni. Efektem może być nierównej szerokości spoina i przebarwienia okładziny. Jeśli wykonawca temu nie zapobiegł, można takie zabrudzenia usunąć preparatami do czyszczenia zabrudzeń po zaprawach cementowych. Produkty takie, by skutecznie zadziałać, zawierają silne działające kwasy. Dlatego wymagają rozcieńczenia wodą o proporcjach dostosowanych do intensywności zabrudzeń. Można wprawdzie kierować się przy tym zasadą :im starsze zabrudzenie, tym bardziej skoncentrowanego środka trzeba użyć - znacznie lepiej jednak  w takiej sytuacji wykonać próbę w mało widocznym miejscu . Trzeba również pamiętać, że gdy do usunięcia zabrudzeń z zapraw użyjemy bardzo skoncentrowanego ( nierozcieńczonego) preparatu, powinniśmy starać się nakładać go jedynie na powierzchnię płytek ceramicznych. Pozostałości preparatu należy zmyć szczególnie dokładnie z powierzchni spoin . Inaczej wniknie on w fugę i sprawi, że w tym miejscu zacznie się ona wykruszać.

KONIECZNA IZOLACJA PRZECIWWILGOCIOWA
W czasie przygotowania podłoża nie możemy zapomnieć o ułożeniu niezbędnych izolacji przeciwwilgociowych w miejscach, które są narażone na zawilgocenie. Izolacji takiej wymagają miedzy innymi ściany wokół kabiny prysznicowej (do wysokości 2 m), nad wanną oraz podłoga w łazience. Powierzchnie te izoluje się nanoszonymi pędzlem lub szpachelką preparatami typu ,, płynna folia" lub przykleja specjalne maty z tworzywa sztucznego, pokryte włókniną umożliwiającą bezpośrednie mocowanie płytek. Styki uszczelnia sie specjalnymi taśmami.

Bez kurzu i kucia >

Zrywanie porysowanych albo starych płytek wiąże się z gruzem , którego trzeba się pozbyć, i bałaganem. Jeśli więc mamy taką możliwość, warto nowe okładziny przykleić bezpośrednio do starych. Nie jest to skomplikowane, a zapraw przeznaczonych do takich prac jest na rynku coraz więcej.
W tym rozwiązaniu bardzo ważne jest właściwe przygotowanie podłoża. Najpierw trzeba się upewnić, że stare płytki ceramiczne dobrze trzymają się ściany lub podłogi. Należy je starannie opukać młotkiem murarskim . Głuche odgłosy świadczą o tym, że płytka nie trzyma się podkładu. Jeśli dotyczy to kilku płytek, możemy je wyjąć , usunąć starą zaprawę i przykleić je na nowo lub miejsce po nich wypełnić masą wyrównawczą . W przeciwnym razie nowe wykończenie może odspoić się razem ze starym , ponieważ klej trwale połączy je ze sobą, ale nie z podłożem.
Przed ułożeniem nowych, powierzchnia gładkich i nienasiąkliwych płytek ceramicznych wymaga wcześniej zmatowienia papierem ściernym lub zastosowania specjalnego preparatu gruntującego, zawierającego kruszywo kwarcowe.
Do mocowania płytek należy również stosować elastyczne zaprawy klejące o zwiększonej przyczepności do podłoża (klasy C2 lub D2). Przy tym rozwiązaniu nie jest możliwe wyrównanie powierzchni ścian i podłóg, warto zastosować zaprawę którą można nakładać grubszą warstwą, nawet 10 - 15 mm.

WYKOŃCZENIE STYKÓW
Czasami zastosowanie zwykłych zapraw do spoinowania nie wystarczy.Takie miejsca wymagają specjalnego wykończenia.
W narożach > Na ścianach w narożach wypukłych , zazwyczaj szlifuje się krawędzie płytek pod kątem 45*.
Można również ułożyć płytki z prostymi krawędziami i brzeg pokryć zaprawą do spoinowania. W miejscach połączeń płytek można też ułożyć listwy z PVC lub aluminium.
Z innymi posadzkami> Zdarza się że posadzka jest wykończona różnymi okładzinami np : płytkami w części kuchennej, a drewnem - w jadalni. Pomiędzy tymi okładzinami muszą zostać wykonane delatacje, które najczęściej maskuje się listwami . Przykrywają one szczeliny, a przy tym eliminują niewielkie różnice poziomu posadzek (1 - 10 mm). Listwy mogą być wykonane z mosiądzu, aluminium zwykłego i oksydowanego, stali nierdzewnej, polerowanej , tworzyw sztucznych , drewna , korka lub ze szkła.

Z ceramiką sanitarną > Do wypełnienia przestrzeni między okładziną z płytek a armaturą łazienkową najlepiej nadają się silikony sanitarne: octowe i neutralne. Silikon octowy ma bardzo dobrą przyczepność do powierzchni ceramicznych - można go stosować do fugowania ceramicznej umywalki czy muszli klozetowej.
Silikon naturalny może być stosowany do każdego rodzaju materiału, a szczególnie polecany jest do spoinowania akrylowych wanien i brodzików, kabin prysznicowych ze szkła i tworzyw sztucznych.

Okładzina od nowa >

Wybór i zakup odpowiednich płytek do kuchni lub łazienki to dopiero połowa sukcesu. ważne są też kolejne etapy : właściwa kolejność prac , dobre rozplanowanie płytek na ścianie , użycie odpowiednich klejów i fug, a także staranne ułożenie okładziny.

  ROZMIESZCZENIE PŁYTEK 
Zanim płytki ceramiczne zostaną ułożone , dobrze jest rozrysować ich układ nawet na ścianie lub podłodze.
Na ścianie > Lepiej wyglądają płytki wyśrodkowane ( z obydwu stron rzędów całych płytek znajdują się płytki docinane na tą samą szerokość ) niż  wyrównane do jednej strony ( a z drugiej - docinanie ). Jeśli to możliwe, płytki na załamaniach ścian i słupach dobrze jest rozplanować tak, aby całe wypadały w narpżach zewnętrznych, zaś docięte - w wewnętrznych.
 Jeśli glazura nie jest układana do określonej wysokości, pełne płytki powinny się znależć zarówno u góry , jak i u dołu.Jeżeli wysokość ułożenia okładziny jest ściśle określona, pełne płytki powinny się znależć u góry, a przycięte - przy posadzce.
Na podłodze> W pomieszczeniach o kształcie prostokąta ( i zachowanych kontach prostych ) płytki najlepiej kleić prosto. w pomieszczeniach o nieregularnych kształtach lepiej układać płytki w karo ( skośnie).
Pozwala to na ukrycie różnic spowodowanych nierównoległością ścian.

ZAPRAWA KLEJOWA.
Na równych tynkach i wylewkach można stosować podstawowe, cienkowarstwowe zaprawy klejowe klasy C1. Na nierównych lepiej sprawdzą się te średnio - lub grubowarstwowe, czyli jednocześnie wyrównujące i klejące. Na ścianach warto stosować kleje o obniżonym spływie ( oznaczoną literą T) Można wtedy zacząć układanie płytek od góry.
Płyty gipsowo - kartonowe wymagają użycia klejów elastycznych ( S1- S2). z kolei do suchego jastrychu potrzebne są kleje o zwiększonej przyczepności ( C2 lub D2), a także - zagruntowanie podłoża preparatem poprawiającym przyczepność.
Zaprawę należy również dobrać do rodzaju płytek ceramicznych, uwzględniając stopień nasiąkliwości.
Do gresów używa się zapraw o zwiększonej ilości żywic, które potrafią trwale połączyć się z płytką, bez konieczności wnikania w jej strukturę. Są to najczęściej kleje klasy C2.
Dla płytek o formacie większym niż 40 x 40 cm stosuje się specjalne zaprawy o upłynnionej konsystęnci, które pozwalają całkowicie wypełnić przestrzeń pod płytką.

 ZAPRAWA DO SPOINOWANIA
Kolor zaprawy można dobrać, kierując się kolorystyką okładzin - zgodnie z ich barwą lub w kolorach kontrastowych.. Wybór koloru ułatwiają wzorniki .
Fugi mogą być wzbogacone w substancje chroniące przed rozwojem pleśni (biocydy), utrwalające kolor (cement glinowy) lub zmniejszające nasiąkliwość i stwarzające efekt perlenia,  czyli pojawienie się kropelek wody na spoinie (hydrofoby). Niektórzy producenci dodają też coś dla ozdoby, np brokat.
Przede wszystkim jednak zaprawę należy dobierać stosownie do rodzaju kleju użytego do mocowania płytek oraz szerokości spoiny . Gdy stosuje się kleje elastyczne, to spoina także powinna mieć takie właściwości. Wykonanie w takich miejscach ,, sztywnych" spoin to nie mal pewność, że będą one pękać i się kruszyć.
Zależnie od przestrzeni miedzy płytkami, do wyboru mamy zaprawy przeznaczone do tworzenia spoin wąskich (od 1 do !6 mm) lub uniwersalnych (od 1 do 25 mm)

Wymiana płytek ceramicznych >

Wydaje się, że wymiana starych płytek ceramicznych na nowe nie powinna sprawiać większych problemów . Tymczasem często prace się przedłużają i przekraczają zaplanowane koszty.

Najczęściej decydujemy się na wymianę płytek ceramicznych, gdy są one popękane, mają odpryski szkliwa, odspajają się od podłoża, a ich spoiny się  wykruszają . Mogły się nam również znudzić.
Mamy do wyboru usunięcie i wykonanie od nowa wykończenia ścian i podłóg, lub też ułożenie nowego na starym . Decyzje o tym, które rozwiązanie będzie dla nas lepsze, należy dobrze przemyśleć . Skucie płytek ceramicznych często wiąże się z dużymi kosztami . Oprócz zakupu nowych materiałów, trzeba przecież zapłacić za usunięcie starego wykończenia ( cena 15 - 30 zł/mk ) i jego wywiezienie . Niejednokrotnie po usunięciu okładziny należy również odpowiednio przygotować podłoże  (nawet 16 - 29 zł mk ) pod nowe płytki . Jest to kłopotliwe , ponieważ wydłuża czas trwania prac. Przez to z remontowanych pomieszczeń ( zazwyczaj kuchni łazienki i toalety ) trudno jest korzystać lub są one zupełnie wyłączone z użytku .
Położenie nowych płytek ceramicznych nie zawsze się musi wiązać ze zrywaniem starej glazury i terakoty.
Można je pozostawić i na tym podłożu ułożyć nowe wykończenie . Jest możliwe dzięki użyciu nowoczesnych zapraw klejowych . Takie rozwiązanie znacznie skraca czas trwania prac remontowych, eliminuje konieczność kucia i uwalnia od problemów, co zrobić z gruzem . Trzeba jednak pamiętać, że jeśli zamocujemy nową okładzinę na starej, poziom podłogi podniesie się o mniej więcej 1,5 cm, a grubość ściany zwiększy się około 1 cm.

RÓWNE I MOCNE PODŁOŻE 
Zanim po usunięciu starych płytek ułożymy nowe, trzeba ocenić stan podłoża, czyli muru i tynku na ścianach oraz wylewki betonowej (jastrychu ) na podłodze . Od tego zależy trwałość nowego wykończenia . Gdy powierzchnia nie jest wystarczająco równa i mocna, trzeba ją odpowiednio przygotować. Po skuciu starych płytek , ściany i podłogi są zwykle pokryte warstwą kurzu i cementu . Przed kolejnymi pracami należy je dokładnie oczyścić .

ŚCIANY
Jeśli stary tynk mocno przylega do muru , możemy go zostawić , wyrównując jedynie ubytki zaprawą naprawczą lub tynkarską . Gdy podłoże jest słabe - pyli się i kruszy - nie można na nim położyć płytek. Należy skuć stary tynk i nałożyć nowy , cementowo - wapienny . Nie trzeba go zacierać na gładko - zaprawa mocująca płytki lepiej przyklei się do chropowatej powierzchni . Jeśli na nie do końca wyschniętym tynku położymy płytki , mogą pojawić się na nich rysy i pęknięcia.

PŁYTY GIPSOWO - KARTONOWE
Gdy podłoże jest słabe , a ściany nie trzymają pionu , wygodniej , szybciej i taniej jest zastosować zielone płyty gipsowo - kartonowe, oznaczone symbolem H2. Są one dostępne w grubościach  : 6,5, 9,5, 12,5
Płyty mocuje się do ścian na zaprawę klejową maksymalnie o grubości !,5 cm. Jedynie przy dużych odchyleniach powierzchni od pionu , poziomu lub linii prostej płyty mocuje się do metalowego rusztu , przykręconego do ściany .

  PODŁOGI
Nośność wylewki najlepiej ocenić przez jej zarysowanie ostrym narzędziem,  np przecinkiem. Im mniej jest podatna na uszkodzenie, tym bardziej nośna. Miejsca zbyt intensywnie zatarte ( cienka, ale twarda warstwa ) należy zeszlifować lub ponacinać , w przeciwnym razie płytki po przyklejeniu mogą się odspoić od podłoża.
Gdy podłoże okaże się słabe , należy usunąć lużne fragmenty szpachelką. Póżniej wzmacnia  się je preparatem gruntującym o zwiększonej penetracji i wypełnia zaprawą wyrównawczą.

WYLEWKI  SAMOPOZIOMUJĄCE.
Są one drogie, dlatego warto je stosować jedynie do wypoziomowania podłogi, gdy nie ma miejsca na grubą warstwę zwykłego jastrychu cementowego .

SUCHY JASTRYCH
Zamiast wylewki podłoże można wykonać z płyt wiórowych OSB ( o grubości 12, 15, 18 i 22 mm) , MFP ( o grubości 10, 12, 15, 18, 22 i 25 mm) lub gipsowo - włóknowych ( o grubości 10, 12,5, 15 I 18 MM)  Trzeba się liczyć z tym, że podniesie się poziom posadzki.

Kolektory słoneczne - problemy

Najwięcej kłopotów sprawia praca instalacji w czasie, gdy domownicy latem wyjeżdżają z domu na dłużej niż 2 tygodnie na urlop. W tym czasie panele mogą osiągać bardzo wysoką temperaturę - od 150 do 200*C - co może spowodować przegrzanie glikolu. W następstwie tego może się pojawić w instalacji osad zatykający rury prowadzące od kolektorów do zbiornika z dwiema wężownicami. Niezbędne może się okazać wówczas bardzo kosztowne płukanie instalacji i wymiana płynu. Aby do tego nie dopuścić stosuje się między innymi ;

# schładzanie zbiornika - do tego celu wykorzystuje się pompę solarną, która pracuje również nocą. Można też w rozległej instalacji ciepłej wody uruchamiać na wiele godzin pompę cyrkulacyjną ; 

# odprowadzanie nadmiaru gorącej wody do kanalizacji - po osiągnięciu wysokiej temperatury wody w zasobniku, automatycznie otwiera się zawór upustowy. Gorąca woda usuwa się jako ściek do kanalizacji, a w jej miejsce napływa zimna. Niestety, metody te nie są pozbawione wad. Chłodzenie zasobnika solarnego nocą nie rozwiązuje np przegrzewania się instalacji z powodu przerwy w dostawie prądu w ciągu dnia - dochodzi wtedy bowiem do zatrzymania pracy pomp obiegowych. Inne rozwiązania powodują niepotrzebne zużycie prądu lub wody oraz przyczyniają się do wzrostu objętości ścieków . Są zatem sprzeczne z ideą wykorzystania energii odnawialnej , której głównym celem jest ochrona środowiska naturalnego .
Z tego względu fachowcy polecają montaż kolektorów o specjalnej konstrukcji. Są to panele, które są automatycznie opróżniane, gdy ciepło nie jest z nich dłuższy czas odbierane, lub rurowe typu heat-pipe, bądż panele z systemem przesuwnych żaluzji . Skuteczność danego rozwiązania będzie zależała od sposobu korzystania z instalacji solarnej . Dlatego wybór rodzajów kolektorów , określenie ich powierzchni wraz ze sposobem montażu warto skonsultować z doświadczonym specjalistą.

Rodzaje kolektorów słonecznych>

Na rynku dostępne są dwa rodzaje kolektorów - płaskie i próżniowe . Wysoka jakość produktów danej firmy potwierdzają miedzy innymi certyfikat Solar Keymark. Testy sprawdzające efektywność działania kolektorów z tym znakiem powtarzane są co roku.

Kolektory Płaskie - ich głównym elementem jest arkusz miedzianej lub aluminiowej blachy , pokrytej warstwą zwiększającą zdolność pochłaniania ( absorbowania) promieniowania słonecznego i redukującą straty energii cieplnej . Do blachy przymocowane są rury ( przez spawanie lub zgrzewanie ) , którymi przepływa niezamarzający płyn (glikol) Dodatkowo blacha może być w tym miejscu tłoczona w celu zwiększenia powierzchni przekazywania ciepła . Od spodu kolektor zabezpieczony jest przed stratami ciepła warstwą wełny mineralnej . Od góry zaś przykrywa się go szkłem, które wyróżnia się dużą odpornością mechaniczną oraz ma odpowiednią przepuszczalność dla promieniowania słonecznego . Standardowe szyby solarne przepuszczają do 91% promieniowania, zaś najlepsze antyrefleksyjne  - nawet do 96%.
Kolektory płaskie zazwyczaj montuje się na dachu spadzistym  ( na pokryciu albo w połaci ). W zależności od sposobu montażu producenci dostarczają razem z panelami odpowiednie szyny, haki lub kołnierze uszczelniające. Jeśli dach ma skomplikowany kształt ,lub miejsce, w którym dało by się umieścić kolektory, jest w ciągu dnia zacienione, wówczas stosuje się konstrukcje wspórcze, a panele ustawia się na płaskim dachu garażu lub w ogrodzie.

Kolektory rurowe (próżniowo - rurowe ) 
Nazwa tych kolektorów doskonale charakteryzuje ich budowę. Składają się one z szeregu szklanych rur, a każda z nich ma zazwyczaj podwójne ścianki ( jak w termosie ). Pomiędzy warstwami szkła znajduje się próżnia, która pełni rolę izolacji cieplnej. Dzięki temu kolektor rurowy możę mieć wewnątrz wysoką temperaturę nawet w mrożny a słoneczny dzień. Właśnie z tego względu kolektory te są najczęściej montowane w instalacjach przeznaczonych do wspomagania ogrzewania domu.
W kolektorach próżniowych warstwa pochłaniająca promieniowanie słoneczne może być naniesiona na rurkę miedzianą, którą płynie glikol, oraz przymocowany do niej wąski arkusz blachy. W innych konstrukcjach absorberem pokryta jest wewnętrzna rurka szklana, która przekazuje ciepło do miedzianych rurek z glikolem.
Na naszym rynku popularne są kolektory próżniowo - rurowe
# z bezpośrednim przepływem niezamarzającego płynu przez absorber;
# z rurami ciepła heat-pipe, w których niezamarzający płyn nie przepływa bezpośrednio przez absorber. Energię cieplną z absorbera odbiera płyn roboczy (woda, etanol lub metanol ), który odparowuje i oddaje ciepło do glikolu. W ten sposób można w pełnym stopniu zapobiec przegrzewaniu sie glikolu przepływającego między kolektorem a podgrzewaczem wody.

   

Kolektory słoneczne podgrzewające wodę >

Zamontowanie kolektorów słonecznych przy okazji modernizacji instalacji grzewczej to inwestycja dość kosztowna, ale w niektórych sytuacjach pozwoli zmniejszyć rachunki za ciepłą wodę.

Wielu inwestorów modernizując dom zastanawia się nad montażem kolektorów słonecznych . choć mogą być one wykorzystywane do wspomagania ogrzewania domu, to takie rozwiązanie ma sens jedynie przy ich współpracy z instalacją grzewczą o niskiej temperaturze wody , czyli np z ogrzewaniem podłogowym.
W większości zaś istniejących budynków zamontowane są grzejniki , które wymagają wyższej temperatury zasilania . Poza tym , kiedy na zewnątrz jest zimno i potrzebujemy ogrzewania , ilość energii słonecznej , którą możemy pozyskać z kolektorów , jest niewielka .
Dlatego w naszych warunkach klimatycznych stosowane są one przede wszystkim do podgrzewania wody do mycia . To, jakie oszczędności osiągniemy dzięki pracy instalacji solarnej , zależy od wielu czynników. Najistotniejszym z nich są wielkość zużycia ciepłej wody oraz rodzaj paliwa ( zwykle prąd lub gaz ziemny )
za pomocą którego była ona do tej pory przygotowywana .

KORZYŚCI
 Tam gdzie nie ma sieci gazowej , wiele domów było i nadal jest ogrzewane węglem . Wówczas zimą i w okresach przejściowych wodę do mycia podgrzewa kocioł . Latem zaś przygotowuje się ją zwykle za pomocą pojemnościowego podgrzewacza elektrycznego (termy ) lub rzadziej - przepływowego.
Natomiast w domach zamontowanym jednofunkcyjnym kotłem gazowym do podgrzania wody przez cały rok służy najczęściej przepływowy podgrzewacz gazowy (piecyk łazienkowy )
Przyjrzyjmy się zatem możliwości montażu kolektorów w kilku typowych modernizowanych instalacjach grzewczych.

#Kolektory plus kocioł węglowy oraz pojemnościowy podgrzewacz elektryczny. Koszt eksploatacji takiej instalacji są dość wysokie , gdyż prąd jest jednym z najdroższych nośników energii cieplnej .
Poza tym, wysłużona terma nie zawsze zapewnia odpowiednią ilość wody . W takiej sytuacji warto ją zdemontować i zamiast niej zastosować kolektory słoneczne . Będą one połączone z kotłem i podgrzewaczem wyposażonym w dwie wężownice . Dzięki temu zimą ciepła wodę nadal będzie przygotowywał kocioł , a latem - kolektory; zaś w czasie pochmurnych lub deszczowych dni włączy się grzałka .

#Kolektory plus kocioł węglowy oraz przepływowy podgrzewacz gazowy. W tym układzie grzewczym dostawienie nowego zasobnika ciepłej wody , współpracującego z kolektorami słonecznymi i piecykiem gazowym , nie są raczej polecane . To dlatego że podgrzewacz ma bardzo wysoką moc minimalną , poniżej której nie pracuje .Zatem nie da sie w nim dogrzać wody , wstępnie ogrzanej przez kolektory , do ustawionej przez nas temperatury . Wystarczyło by bowiem podniesienie jej tylko o kilka stopni , tymczasem pracujący z minimalną mocą piecyk ogrzeje ją nawet o 20* - 30*C . W efekcie w instalacji mamy bardzo gorącą wodę , a na rachunkach - zerowe oszczędności w zużyciu gazu .
W tej sytuacji najlepszym rozwiązaniem ( po przeprowadzonej wcześniej termomodernizacji domu ) jest wymiana obu urządzeń grzewczych na kocioł kondensacyjny , zapewniający zarówno ogrzewanie pomieszczeń , jak i zasilanie zasobnika ciepłej wody .Można wówczas od razu zamontować zbiornik solarny , czyli z dwiema wężownicami .

# Kolektory plus jednofunkcyjny kocioł gazowy oraz przepływowy podgrzewacz gazowy.Do takiej instalacji również nie da się w prosty sposób podłączyć kolektorów ( z analogicznych względów jak poprzednio ). Najlepiej zdecydować się wówczas na kompleksową modernizację istniejącego systemu.

Gruntowa pompa ciepła cdn>

Właściwe wykonanie dolnego żródła jest bardzo ważne!

Instalacja dolnego żródła ciepła jest najdroższym elementem systemu ogrzewania z gruntową pompą ciepła . 

Nie można jednak pozwolić sobie na zastosowanie tu nierozsądnych oszczędności. Będą one zgubne w skutkach zarówno dla samej pompy , jak i dla całego systemu grzewczego . Jeśli np przeznaczymy na kolektor poziomy zbyt mała powierzchnię działki w stosunku do zapotrzebowania domu na ciepło lub za płytko ułożymy rury , czy też za gęsto je rozmieścimy , spowoduje to już w grudniu gwałtowny spadek temperatury dolnego żródła , a zatem spadnie sprawnośc pompy ciepła .

Czasami nawet zachodzi potrzeba załączenia grzałki elektrycznej , by móc ogrzać dom . Podobnie rzecz się ma , gdy wykonamy zbyt płytkie odwierty na sądy . W takiej sytuacji całość zaoszczędzonych wydatków na inwestycje stracimy już w pierwszych latach działania pompy ciepła , z powodów wysokich rachunków za prąd . Przez większą część sezonu grzewczego będziemy bowiem ogrzewali dom i wodę za pomocą grzałek elektrycznych , a nie ciepłem pochodzącym z gruntu. 

Poza tym, nadmierne obciążenie dolnego żródła przyczynia się do spadku temperatury w odwiertach oraz bardzo długiego czasu regeneracji gruntu przy zastosowaniu kolektora płaskiego . Częstym objawem żle pojętych oszczędności jest długo zalegający wiosną śnieg w naszym ogródku , podczas gdy u sąsiadów kwitną już pierwsze kwiaty i zieleni się trawa

GRUNTOWA POMPA CIEPŁA !

# Zakup gruntowej pompy ciepła najczęściej warto wziąć pod uwagę wtedy , gdy w pobliżu naszego domu nie ma gazu ziemnego , a zależy nam na nowoczesnym i bezobsługowym zródle ciepła .

# Szczególnie starannie trzeba dobrać wielkość dolnego żródła ciepła - niezależnie od tego , czy będzie to kolektor poziomy , czy odwierty pionowe . W przeciwnym razie pompa będzie żle pracować - nie zapewni odpowiedniej ilości ciepłej wody ani komfortowej temperatury w domu.
# Ważną zaletą gruntowej pompy ciepła , zwłaszcza z sondami pionowymi , jest wysoka sprawność przez cały czas działania .
# Fachowcy zalecają połączenie gruntowej pompy ciepła z wodnym ogrzewaniem podłogowym . Takie rozwiązanie zapewnia jedne z najniższych kosztów eksploatacji całego systemu grzewczego .
# Chociaż nowoczesne pompy ciepła pracują dość cicho , lepiej zamontować je z dala od sypialni .
# Pompa ciepła nie wymaga specjalistycznego pomieszczenia do jej montażu .

     Producenci i Dystrybutorzy gruntowych pomp ciepła>
BUDERUS / www.buderus.pl

CLIMA KOMFORT / www.climakomfort.pl / tel 56 46 223 21

DANFOSS / www.danfoss.pl / tel 22 755 06 59

EKONTECH / www.ekontech.pl / tel. 74 649 26 80

GEJZER / www.polskiepompyciepła.pl / 58 344 66 11

VATRA / www.vatra.pl / tel 12 637 90 26